Kadłub czołgu T-72 – Fot. Andrzej Kiński. Do napędu czołgu T-72 zastosowano wielopaliwowy, czterosuwowy, dwunastocylindrowy, widlasty silnik wysokoprężny W-46 o mocy 573 kW (780 KM) przy 2000 obr./min. Pojemność skokowa silnika to 38,88 dm 3. Wymiana silnika zajmuje około 24 godzin.
WITAM SERDECZNIE Polecam Państwu 3 numer kolekcji CZOŁG T-72 a w nim: KOLEJNE ELEMENTY LEGENDARNEGO CZOŁGU SKALA: 1:16 DŁUGOŚĆ : 63 CM WYSOKOŚĆ: 14,2CM SZEROKOŚĆ: 21,4 CM WAGA: 3,7 KG W zestawie ELEMENTY DO MONTAŻU i zeszyt z opisem STERUJ SWOIM CZOŁGIEM ZE SMARTFONU LUB TABLETU Do każdej przesyłki dołączamy paragon a na życzenie FV. W przypadku zakupu kilku przedmiotów w naszym sklepie lub wysyłki za granicę prosimy o kontakt w celu ustalenia kosztów nadania paczki. Tel-515 208 818. GG-42232411 POLECAM! Zapraszam na pozostałe aukcje w naszym sklepie. CYBERKIOSK INNE AUKCJE-kliknij tutaj Zapraszamy do odwiedzenia naszego drugiego sklepu. CYBERKIOSK2 -kliknij tutaj Polecam!
Jeszcze jedna rola dla T-72 pozbawionego typowego uzbrojenia i wyposażenia czołgu - rola nieco podobna do stanowisk kontrolnych formacji rosyjskich czołgów-robotów "Burza". Tylko bardziej ogólnie - T-72 jako taktyczne stanowiska dowódcze wpięte w C4ISR - albo jako też stanowisko kontrolne dronów [niekoniecznie lądowych - gdzie dla
T-72 - radziecki czołg skonstruowany na początku lat 70. XX wieku, uzbrojony w armatę gładkolufową 125 mm, na wyposażeniu armii wielu Państw. Zalecane kolory farb: 32109, 32168, 32191. Plastikowy model do sklejania Revell ( REV-03149 ) nie zawiera w komplecie farb i kleju. Głównym konstruktorem czołgu był A. Morozow. T-64 był pierwszym na świecie wozem bojowym tego typu, wyposażonym w automat ładowania i trzyosobową załogę. Pierwsze prototypy posiadały armatę kalibru 100 mm. Następnie zamieniono ją na armatę kalibru 115 mm. W roku 1969 wprowadzono nowy typ armaty kalibru 125 mm – 2A46.Już wkrótce służące w polskiej armii czołgi T-72, PT-91 Twardy czy Leopard mogą zastąpić polskie czołgi przyszłości PL 01 CONCEPT zaprezentowane podczas tarSprzęt wojskowy nie jest tani, ani w eksploatacji, ani tym bardziej w zakupie. Większość z nas nie zdaje sobie jednak sprawy ile kosztuje czołg, a są to kwoty, które mogą przyprawić o prawdziwy zawrót przejdziemy do opisywania każdego z modeli pojazdów wojskowych musimy zwrócić uwagę na jeden fakt - podawane przez nas kwoty mają charakter bardzo orientacyjny, cena konkretnego modelu związana jest bowiem z poziomem wyposażenia, które jest różne w zależności od kosztuje czołg T-90?Czołg WikipediaCzołg T-90, który wszedł do produkcji w 1993 roku, to efekt modernizacji czołgu T-72. To obecnie czołg podstawowy armii rosyjskiej III generacji, zastępujący modele T-72 i T-80. Wyposażony jest w 12-cylindrowy silnik wysokoprężny o mocach: 840, 1000 lub 1250 KM. Decyzją rządu Federacji Rosyjskiej T-90 został nazwany "Władymir".Koszt: około 4,6 miliona USD za kosztuje czołg M-1 Abrams?Czołg M-1 AbramsFot. WikipediaM1 Abrams został zaprojektowany przez Chrysler Defense, a jego produkcję rozpoczęto w 1980 roku. Czołgi typu Abrams zostały bojowo użyte po raz pierwszy w operacji "Pustynna Burza". Wyposażony jest w silnik o mocy 1500 około 8,5 miliona USD za kosztuje Rosomak?KTO RosomakFot. WikipediaRosomak to kołowy transporter opancerzony (KTO). Skonstruowany przez fińska firmę Patria Vehicles Oy i rozwijany przez Rosomak SA (dawniej Wojskowe Zakłady Mechaniczne w Siemianowicach Śląskich). produkcja ruszyła w 2003 roku Rosomak wyposażony jest w silnik Diesla o mocy 490 około 5 milionów złotych w wersji bazowej,około 10 milionów złotych w wersji kosztuje Jelcz WikipediaJelcz to wojskowy, średni samochód ciężarowy polskiej konstrukcji produkowany przez firmę Jelcz Sp. z Jego produkcja rozpoczęła się w 2014 roku. Ciężarówka wyposażona jest w silnik wysokoprężny o mocy 326 około 1 miliona złotych za kosztuje Stryker?StrykerFot. WikipediaStryker to rodzina kołowych wozów opancerzonych będących na wyposażeniu armii Stanów Zjednoczonych. Konstrukcja bazuje na kanadyjskim transporterze LAV III. Pierwsze egzemplarze trafiły do służby w 2002 roku. Transporter wyposażono w silnik o mocy 350 około 5 mln USD za kosztuje wyrzutnia M142 HIMARS?M142 HIMARSFot. WikipediaM142 HIMARS to lekka wieloprowadnicowa wyrzutnia rakiet produkcji Lockheed Martin zamontowana na ciężarówce Oshkosh M1140. Wyrzutnia wprowadzona została do produkcji w 2000 roku. Moc wysokoprężnego silnika wynosi 275 ponad 21 mln USD za sztukęIle kosztuje GAZ Tigr?GAZ TigrFot. WikipediaGAZ-2330/2331 Tigr to rodzina rosyjskich wojskowych i policyjnych opancerzonych samochodów terenowych. Produkowany jest od 2005 roku. Auto wyposażone jest w silniki o mocach od 180 do 215 około 120 - 250 tysięcy USD za także: Tak prezentuje się Dacia Jogger Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera Nasz park chwilowo opuścił czołg średni T-72. Wyjechał do naszych partnerów z Muzeum Militariów ATENA w Skwierzynie gdzie przejdzie przegląd techniczny, Laweta czołgu T-72 | Nasz park chwilowo opuścił czołg średni T-72.
obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? T-72 – czołg konstrukcji radzieckiej wprowadzony na uzbrojenie wojsk radzieckich w początku lat 70. Produkowany w Niżnym Tagile w Uralskiej Fabryce Wagonów (UWZ). Na wyposażenie Wojska Polskiego wszedł w 1978 roku. Do dziś stanowi podstawowy komponent polskich wojsk pancernych – według danych MON z 1 października 2005 w użyciu jest obecnie 597 takich wozów. ZSRR sprzedał licencje na jego produkcję do kilku krajów (Czechosłowacji, Indii, Jugosławii, Polski). Produkowany był w gliwickim Bumarze. W Polsce występuje w następujących wersjach: T-72M, T-72M1 i T-72M1D. Jego daleko posuniętą modernizacją jest PT-91, których polskie wojska lądowe posiadają 233. Ogółem do połowy lat 90. zbudowano około 20 tysięcy tych czołgów w kilku krajach świata. T-72 używają armie kilkunastu państw. Dla przykładu – Armia Rosyjska posiada 1200 w czynnej służbie i 8000 w rezerwie, Bułgaria – 430, Czechy – 543, Słowacja – 272, Ukraina – 2200, Białoruś – 1200, Indie – 1700, Syria – 1500, Kazachstan – 600, Turkmenistan – 500 (dane na rok 2003). Konstrukcja[] Czołg posiada wielowarstwowy pancerz czołowy oraz wyposażony jest w automat ładowania armaty (elektromechaniczny zespół automatycznego ładowania), co pozwoliło na zredukowanie załogi do trzech żołnierzy (dowódca, działonowy i kierowca-mechanik). Pancerz[] kadłub – 80 mm stali + 105 mm tekstolitu szklanego (STEF) + 20 mm stali pod kątem 22 stopni o grubości przeliczeniowej 530 mm(T-72); 60 mm stali + 105 mm STEF + 50 mm stali o grubości przeliczeniowej – 550 mm (T-72A, T-72M); 16 mm stali o podwyższonej twardości + 60 mm stali + 105 mm STEF + 50 mm stali o grubości przeliczeniowej 580 mm (T-72A, T-72M1); wersje T-72B i T-72S wyposażone w nowy wielowarstwowy pancerz kadłuba, na wozach późniejszych serii instalowany pancerz reaktywny Kontakt-1; T-72BM chroniony integralnym pancerzem reaktywnym II generacji Kontakt-5 wieża – odlew staliwny o grubości około 280 mm (przód) (T-72) o grubości przeliczeniowej – <410 mm; odlew staliwny z integralnymi komorami mieszczącymi elementy ceramiczne (T-72A, T-72M1) o grubości przeliczeniowej – <530 mm; odlew staliwny z integralnymi komorami mieszczącymi elementy pancerza NERA (T-72B) o grubości przeliczeniowej <640 mm kadłub boki – 80 mm Uzbrojenie główne[] armata gładkolufowa 125 mm różnych wersji: 2A26-M2 (D-81; montowana w T-72) kalibru 125 mm na pociski odłamkowo-burzące, kumulacyjne, podkalibrowe 2A46 (D-81T; montowana w T-72A i jego eksportowych wersjach) 2A46M (D-81TM; T-72B, czyli T-72M1M1, i jego eksportowe wersje np. T-72B1, wersja "uboga"), mogąca dodatkowo wystrzeliwać czołgowe ppk Uzbrojenie dodatkowe[] sprzężony z armatą karabin maszynowy PKT kalibru 7,62 mm przeciwlotniczy karabin maszynowy (wkm) NSW kalibru 12,7 mm 8 wyrzutni granatów dymnych 902B kalibru 82 mm Warianty[] ZSRR – Rosja T-72 Urał ("Ural"; Obiekt 172M; 1973 r.), celownik-dalmierz TPD-2-49, jednostka ognia 39 nabojów T-72K – czołg dowódczy na bazie T-72, dodatkowa radiostacja R-130M i aparatura nawigacyjna TNA-3 Obiekt 172-2M Bajwoł ("Bawół") – opracowana na początku lat 70. modernizacja T-72; armata 2A46M ze zmienionym systemem stabilizacji, pancerz kadłuba pod kątem 20 stopni, całkowicie metalowe fartuchy chroniące boki kadłuba, ekrany pancerne osłaniające wieżę, jednostka ognia zwiększona do 45 nabojów, zmodyfikowane zawieszenie, wyrzutnie granatów dymnych, silnik 840 KM T-72 (Obiekt 172M-E,-E1;) – wariant eksportowy, czasem określany jako T-72G T-72 Urał-1 ("Ural-1"; Obiekt 172M1; 1976 r.) – armata 2A46, nowy pancerz wieży z wkładami korundowymi T-72A (Obiekt 176; 1979 r.) – celownik-dalmierz TPD-K1, nowy pancerz wieży z wkładami piaskowymi ("Dolly Parton"); w latach 80. przód kadłuba wzmocniony 16 mm płytą ze stali o podwyższonej twardości T-72AK (Obiekt 176K) – czołg dowódczy na bazie T-72A T-72AW – T-72A z pancerzem reaktywnym Kontakt-1 T-72B (Obiekt 184; 1985 r.) – system kierowania ogniem 1A40-1, system 9K120 dający możliwość wystrzeliwania czołgowych ppk 9M119, nowa armata 2A46M i układ stabilizacji, wzmocniony pancerz wieży (w kodzie NATO określany jako "Super Dolly Parton") i kadłuba, silnik W-84-1 o mocy 618 kW/840 KM; kolejne serie wozów dopancerzane pancerzem reaktywnym Kontakt-1, czasem określane (niepoprawnie) jako T-72BW, oraz pancerzem reaktywnym Kontakt-5 (od 1988 roku), określane jako T-72BM lub T-72B(M) T-72B1 (Obiekt 184-1) – odmiana T-72B pozbawiona możliwości wystrzeliwania czołgowych ppk T-72B1K (Obiekt 184K-1) – czołg dowódczy na bazie T-72B1 T-72BK (Obiekt 184K) – czołg dowódczy na bazie T-72B T-72BM (Obiekt 184M; 1988 r.) – 1) lub T-72B(M): częste określenie odmiany T-72B z pancerzem reaktywnym Kontakt-5 2)wersja rozwojowa T-72B T-72BU (Obiekt 188; 1993 r.) – pierwotne oznaczenie T-90 T-72M (Obiekt 172M-E2,-E3,-E4; 1980 r.) – wariant eksportowy T-72A, celownik-dalmierz TPD-K1 T-72M1 (Obiekt 172M-E5,-E6; 1981 r.) – wariant eksportowy T-72A, dalmierz laserowy TPD-K1, pancerz wieży z wkładami piaskowymi (w kodzie NATO określany jako "Dolly Parton"), przód kadłuba wzmocniony 16 mm płytą ze stali o podwyższonej twardości T-72M1M (Obiekt 172M-E8; 1987 r.)- 1) pierwotne oznaczenie T-72S 2) opracowana w Rosji w latach 90. na eksport modernizacja T-72M1 z systemem obrony aktywnej Arena T-72S (1987 r.; określany pierwotnie jako T-72M1M) – wariant eksportowy T-72B, pancerz reaktywny Kontakt-1 Jugosławia M-84 (1983 r.) – odmiana T-72M, rodzimy system kierowania ognia M-84A (1988 r.) – modernizacja M-84 z warstwowym pancerzem wieży, pasywne nocne urządzenia celownicze M-92 Vihor (wcześniej określany jako V-2001) – opracowywany od końca lat 90. nowy jugosłowiański czołg M-84A4 Snajper (1997 r.) – chorwacka modernizacja M-84 z nowym systemem kierowania ogniem M-94 Degman – chorwacka propozycja modernizacji M-84 M-84AB – 1) eskportowa wersja M-84A, w służbie w siłach pancernych Kuwejtu 2) serbska propozycja modernizacji T-72M i T-72M1 M-84AB1 – serbska propozycja modernizacji czołgów rodziny T-72, z pancerzem reaktywnym II generacji Kontakt-5 i nowym systemem kierowania ognia Polska T-72M1D – polskie oznaczenie dowódczej wersji T-72M1 T-72M1Z – polska modernizacja T-72M1, czołg doprowadzony do standardu PT-91 Twardy Ukraina T-72AG – ukraińska propozycja modernizacji czołgów rodziny T-72, opracowana z wykorzystaniem elementów T-80UD i T-84 T-72MP – ukraińska propozycja modernizacji czołgów rodziny T-72 T-72-120 (lub T-72AGM) – ukraińska propozycja modernizacji czołgów rodziny T-72 z armatą 120 mm, z magazynem amunicji w niszy wieży i nowym zmechanizowanym układem ładowania Inne T-72 Ajeya – indyjska wersja licencyjna T-72M1 T-72 Asad Babyl ("Lew Babilonu") – iracka wersja licencyjna T-72M1 T-72M1Cz – czechosłowacka modernizacja T-72M1, pancerz reaktywny Dyna-72 T-72M4Cz – czeska modernizacja T-72M1,system kierowania ogniem Turms-T, silnik, pancerz reaktywny Dyna-72 T-72M1S (określana także jako T-72M1A) – słowacka modernizacja T-72M1, pasywne nocne przyrządy celownicze, pancerz reaktywny Dyna-72 T-72M2 Moderna – słowacka modernizacja T-72M1, nowy system kierowania ogniem, silnik, pancerz reaktywny Dyna-S T-72SIM-1 – Izraelska modernizacja przeprowadzona przez firmę "Elbit", używana w armii gruzińskiej. Posiada nowy system kierowania ogniem oraz opancerzenie reaktywne. TR-125 – rumuńska wersja rozwojowa czołgu rodziny T-72 Karrar- irańska (z udziałem Rosji) głęboka modyfikacja czołgu T-72M1, zainstalowano systemy nawigacyjne, wzmocniono pancerz i wymieniono systemy celownicze[1]. Produkcja w Polsce[] Produkcję licencyjną czołgu T-72 uruchomiono w 1981 w Zakładach Mechanicznych "Bumar-Łabędy" w Gliwicach. Początkowo produkowano model T-72M. W 1986 rozpoczęto produkcję wersji T-72M1. Na bazie tego wozu powstała odmiana dowódcza oznaczona jako T-72M1D. Czołgi produkowane były zarówno na potrzeby Wojska Polskiego, jak i na eksport. Ogółem wyprodukowano 1610 pojazdów. Ze względu na trudności gospodarcze w drugiej połowie lat 80. większość wyprodukowanych czołgów T-72 przeznaczano na eksport, do Iraku, NRD (156 szt.), Iranu (104 szt. w latach 1994 - 95), na Węgry. W latach 1987-1989 prowadzono rozmowy w sprawie przekazania licencji następnej wersji czołgu oznaczonej jako T-72S. Po zmianach politycznych w Polsce w 1989 rozmowy te zostały zerwane przez stronę polską, co zakończyło proces pozyskiwania dokumentacji licencyjnej kolejnych wersji czołgu T-72. W 1991 r. powstał prototyp zmodernizowanego T-72M- PT-91. Miał mieć lepsze opancerzenie, mobilność i siłę ognia. Udział w konfliktach zbrojnych[] W momencie swojego pojawienia się, czołgi T-72 zadziwiły świat skutecznością armaty kalibru 125 mm. Do pierwszego ich bojowego użycia doszło w trakcie konfliktu w Libanie w 1982 roku. Walczyły tam one z amerykańskimi czołgami M60 Patton. Zdarzało się, że bezpośrednie trafienie pociskiem wystrzelonym z T-72 zrywało wieżę z trafionego czołgu. Z drugiej strony pociski armat kalibru 105 mm "Pattonów" dość łatwo przebijały pancerz T-72. Czołgi te stanowiły też wyposażenie armii irackiej, obok starych T-55, w trakcie konfliktu w Zatoce Perskiej w 1991, jednak używane przez Irakijczyków pierwsze, przestarzałe wersje tych czołgów nie mogły sprostać konstrukcjom zachodnim. Większość została zniszczona przez lotnictwo i śmigłowce szturmowe, a te które walczyły z czołgami, starły się z wczesnymi wersjami czołgów M1 Abrams i Challenger 1. Pociski wystrzeliwane z T-72 były w stanie przebić pancerze czołgów alianckich z dystansu poniżej 1000 metrów, zaś te były w stanie zniszczyć czołgi irackie z dystansu do 1500 metrów pociskami rdzeniowymi lub bez ograniczeń używając pocisków kumulacyjnych. Wyszła też druga poważna wada: trafienie czołgu często powodowało zapalenie ładunków miotających znajdujących się na dnie wieży i albo urywało wieżę w potężnym wybuchu (wybuch potrafił być tak silny, że jeden z czołgów Abrams znajdujący się w bezpośredniej bliskości eksplodującego T-72 został poważnie uszkodzony), albo czołg palił się i nagrzewał do takiej temperatury, że topiły się na nim elementy. W muzeach[] Czołgi T-72 są eksponowane w następujących muzeach: Muzeum Uzbrojenia w Poznaniu Muzeum Broni Pancernej Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych w Poznaniu - T-72M Muzeum Wojska Polskiego na terenie oddziału Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej Muzeum Techniki Wojskowej GRYF w Dąbrówce k. Wejherowa - SJ-01 (trenażer T-72) Dane techniczne[] masa czołgu – 41 500 kg (T-72M); 44 500 kg (T-72B) załoga – 3 żołnierzy długość całkowita – 9530 mm długość kadłuba – 6670 mm (z błotnikami) szerokość – 3460 mm (całkowita 3720 mm dla wersji z rozkładanymi ekranami) wysokość – 2370 mm prześwit – 430 mm maksymalna prędkość – 60 km/h zasięg 450 km (normalny); 600 km (z dodatkowymi zbiornikami) silnik wielopaliwowy W-46 o mocy 580 kW (780 KM) przy 2000 obr./min; UPM-Układ Przeniesienia Mocy: przekładnia pośrednia przyśpieszająca, oraz SB-MS (skrzynia biegów-mechanizm skrętu), mechaniczny z dwiema bocznymi skrzyniami biegów i współosiowymi przekładniami bocznymi typu planetarnego. zapas amunicji – działo 39 szt.
.