Jest historia Piastów i Polan: materialna, polityczna czy religijna ludów zamieszkujących terytorium państwa Mieszka czy Chrobrego, ale to historia składowych, które Polską dopiero będą. Polska nie przyjęła chrztu, lecz się wraz z chrztem stała. Oczywiście możemy powiedzieć, że żywioły czy komponenty historyczne bytów Polski
Spowiedź jest jednym z najtrudniejszych sakramentów. Często wiele jego elementów wydaje się niezrozumiałych lub niewykonalnych. O tym, jak przeżywać spowiedź lepiej - radzi Dariusz Piórkowski SJ. 1. Podczas spowiedzi Bóg przebacza nam wszystko Ojciec z przypowieści o synu marnotrawnym przebaczył synowi wszystkie grzechy, chociaż on żadnego z nich nie nazwał w konkretny sposób. Także podczas spowiedzi przebaczone są wszystkie grzechy, nie tylko te wyznane, ale i te, o których jeszcze nie wiemy, nie widzimy ich, czy o nich mimowolnie zapomnieliśmy. Chociaż wyznanie grzechów jest konieczne podczas spowiedzi, Boże przebaczenie nie jest uzależnione od tego, czy wszystko wypowiedzieliśmy, ale przede wszystkim od żalu i chęci zerwania z grzechem. Nie ma innych warunków. Podobnie jest z modlitwą. Jezus nie każe nam zadręczać Ojca wielomówstwem i przypominać Mu bez końca o naszych potrzebach, bo On je zna. Najważniejsza jest szczerość, relacja, ufność, proste i krótkie wypowiedzenie tego, co leży nam na sercu. 2. Warto spowiadać się u tej samej osoby Jeśli to możliwe, dobrze spowiadać się u jednego spowiednika. Taka praktyka pomaga w systematycznej pracy nad sobą, bo taki spowiednik z grubsza zna sytuację penitenta. I wbrew pozorom wcale nie dziwi się, że wierny zmaga się z tymi samymi trudnościami i grzechami. Przeciwnie, z czasem może pomóc nam dostrzec głębsze przyczyny i źródła grzechów, fałszywe postawy, rany, uwarunkowania, których się samemu nie zauważa. Ma też zazwyczaj większą wyrozumiałość niż "przypadkowy" spowiednik. W ten sposób może być dużym wsparciem, zwłaszcza w sytuacji, gdy wierzący zmaga się z różnego rodzaju uzależnieniami. Wtedy przedmiotem spowiedzi nie powinny być tylko formalne grzechy wynikające z jawnego przekroczenia przykazań, lecz nasze głębsze postawy, powtarzające się trudności, frustracje, niespełnienia, pożądania, niepokoje, co mnie drażni, blokuje, smuci, namiętności, nieuporządkowane przywiązania. To z nich bierze się większość naszych grzechów widocznych. Spowiedź może się przerodzić w rodzaj duchowej rozmowy. Nie należy się skupiać wyłącznie na tym, co widać, ale bardziej na tym, czego z początku nie widzimy, czyli przyczyny naszych grzechów, różne tendencje i nawyki, w które ciągle wpadamy. Takie światło może nam dać tylko Słowo Boże i wytrwałe poddawanie się jego działaniu. Grzech, który widzimy, jest zazwyczaj skutkiem niewidocznych i oddziałujących na nas postaw wewnętrznych. 3. Bóg nie jest urzędnikiem, który nas "rozlicza" Nie muszę też informować Boga, a także samego spowiednika, o wszystkich detalach i okolicznościach grzechów, chyba że czasem jest to konieczne dla jasności i pełniejszego obrazu. Zwykle spowiednik sam dopytuje, jeśli nie jest pewny. Wiele rzeczy można się domyślić. Ludzie cierpiący na skrupuły sądzą, że jeśli nie wypowiedzą wszystkich możliwych grzechów, popełnionych i urojonych, wraz z barwnymi opisami, to nie otrzymają rozgrzeszenia. Dla nich Bóg jest urzędnikiem izby skarbowej, który rozlicza z każdego grosza. Jest to choroba duszy, spowodowana fałszywym i lękowym obrazem Boga. 4. Grzechy mają hierarchię Człowiek jest duchem, duszą i ciałem. Generalnie grzechy cielesne, zwłaszcza seksualne, najbardziej przyciągają uwagę i niepokoją. Nie należą one jednak do najcięższych, właśnie z powodu słabości naszego ciała dotkniętego grzechem. Gorsze są grzechy mniej widoczne, duchowe, chociaż zawsze wyrażają się na zewnątrz w naszych słowach i relacjach z Bogiem i ludźmi: nieufność, pycha, obmowa, nienawiść, niewdzięczność, zazdrość, niewiara, różne formy bałwochwalstwa itd. Grzechy wynikające z kościelnych przykazań są też "lżejsze" niż te wynikające z Ewangelii. Pewną pokusą bywa też skupianie się tylko na "jednym" grzechu, np. seksualnym, jakby tylko on istniał. Wtedy człowiek traci z oczu całą resztę. Wydaje mu się, że gdyby się pozbył tej "kuli u nogi", to już właściwie spowiedzi nie będzie potrzebował. I często dopóki to wewnętrzne przekonanie w nas nie umrze, będzie w pewnym sensie popełniał te same grzechy aż dotrze do niego, że zawsze pozostanie grzesznikiem potrzebującym miłosierdzia. 5. Nie myśl, że nie masz "po co się spowiadać" Często pewien opór może brać się stąd, że spowiadamy się zwykle z tych samych grzechów. Dotyczy to zwłaszcza osób bardziej gorliwych i postępujących na drodze wiary. No i jest nam wstyd, że nie idziemy do przodu, że nam ciągle coś nie wychodzi i uwiera: "Przecież powinna być poprawa, a nie ma, no to po co się spowiadać?" Takie uczucie nie pochodzi od Boga, lecz jest "pobożną" przeszkodą pochodzącą od złego ducha. Z tego powodu niektórzy często zmieniają spowiedników albo, co gorsza, porzucają spowiedź pod pozorem braku jej owoców. Powtarzające się grzechy i ich wyznawanie uczą jednak pokory i cierpliwości, a także doświadczenia, że Bóg okazuje nam miłosierdzie nie za zasługi. Poza tym powtarzające się grzechy pokazują, że ich korzenie są głębsze i wymagają dłuższego czasu na uzdrowienie i przyjmowanie Bożej łaski. 6. Sam się z grzechu nie wyzwolisz Z tą przeszkodą wiąże się innego rodzaju opór: po co się spowiadać, skoro znowu upadnę. Często takie przekonanie jest wynikiem długotrwałego zmagania z grzechami, zwłaszcza ze złymi nawykami i nałogami. Taki wniosek, że nic to nie da, penitent wyciąga na podstawie przeszłych doświadczeń, co często podszyte jest pewnym zniechęceniem, nieufnością i zapatrzeniem wyłącznie we własne możliwości. Człowiek poniekąd uważa wówczas, że ma pełną kontrolę nad swoim życiem, nad swoim sercem, nad swoją przyszłością: "I tak wiem, jak będzie. Po co więc fatygować spowiednika i naprzykrzać się Bogu". I tutaj tkwi korzeń problemu, a nie w samych grzechach. Często sami chcielibyśmy się wyzwolić. To też jest "pobożna" pokusa, ocierająca się o pychę. Nikt z nas nie może z pewnością powiedzieć, że dożyje do jutra, a tym bardziej zapewnić, że "nigdy" już nie upadnie. Silna wola nie jest warunkiem rozgrzeszenia, lecz ufność Bogu i pokorne uznanie swoich granic. Liczy się nasza szczera wola zerwania z grzechem. Jeśli z góry założymy, że w sumie spowiedź niewiele pomoże, bo jutro znowu upadniemy, to być może dlatego jest ona czasem nieskuteczna. 7. Jak często się spowiadać? Jeśli chodzi o częstotliwość spowiedzi ważne, aby znaleźć swój rytm w porozumieniu ze spowiednikiem, oczywiście jeśli w grę nie wchodzą ciężkie grzechy, bo wtedy nie powinno się zwlekać ze spowiedzią. Im rzadsza spowiedź, tym trudniej się do niej przygotować - wychodzi się bowiem wtedy z pewnej duchowej wprawy, jak zresztą w przypadku wielu innych czynności w życiu, które ponawiamy z coraz większymi odstępami czasu. Spowiednik szybko zorientuje się, czy ktoś spowiada się częściej niż raz w roku. Należy też uważać, aby spowiedź nie była za częsta, np. pod wpływem panicznego lęku, perfekcjonizmu i chęci bycia bez skazy. W Kościele grzechy codzienne (powszednie) gładzi spowiedź powszechna podczas mszy czy przyjęcie Komunii świętej. Istotne jest też rozeznanie, czy jestem na drodze postępu, czyli oczyszczenia z głębszych przyczyn grzechów i uzdrawiania, czy ciągle powracam do ciężkich grzechów, spowiadając się od wielkiego święta. Jeśli człowiek przyjmuje sakramenty, modli się, można zakładać, że jest mniej podatny dzięki łasce Bożej na poważne grzechy. I wtedy zwykle zaczyna się etap spowiadania się z tych samych grzechów, co w pewnym sensie jest darem łaski (nie popełniamy nowych i ciężkich). Wtedy regularna spowiedź maksymalnie co miesiąc jest jak lekarstwo, poddawanie się szczególnemu działaniu Miłosierdzia Bożego. Czyni nas też bardziej czujnymi na działanie duchowe, na pokusy, które często przybierają postać pozorów dobra. 8. Właśnie dlatego do spowiedzi potrzebny jest kapłan Pewną trudnością jest także opór wynikający z tego, że grzechy należy wyznać przed człowiekiem - prezbiterem. Niektórych to bardzo paraliżuje i ta blokada jest skrzętnie wykorzystywana przez złego ducha. Spowiednik wprawdzie nie jest źródłem miłosierdzia, ale działającym z mandatu Chrystusa i przedstawicielem wspólnoty Kościoła, która jest święta i grzeszna zarazem. Spowiedź jest bowiem pojednaniem nie tylko z Bogiem, ale także ze wspólnotą Kościoła. Każdy grzech, nawet najbardziej osobisty i ukryty, dotyka też innych. Dlatego spowiedź, chociaż indywidualna i tajna, nie jest sprawą tylko między Bogiem a penitentem. Poza tym, nikt nie jest dobrym sędzią we własnych sprawach ani lekarzem swoich chorób. Można siebie zbyt surowo ocenić albo zbyt "łagodnie". Czasem ktoś musi nas uspokoić, innym razem nieco potrząsnąć. Duch Święty działa przez nasze sumienie, przez Słowo Boże, ale też przez Kościół, który tworzą żywi, często niedoskonali ludzie. Nie zapominajmy, że w interesie szatana leży też to, by wszystko zrobić w celu odstręczenia nas od spowiedzi i utrzymania w grzechu, smutku, obojętności i niepokoju. Spowiednik działa mocą łaski Chrystusa, a nie tylko mocą swoich możliwości. Często wobec grzechów i skomplikowanych spraw w pierwszej chwili ogarnia go ludzka bezradność, ale też towarzyszy mu specjalna moc Ducha Świętego, która przychodzi zupełnie niespodziewanie jako światło, właściwe słowo, ufność. 9. Co z rachunkiem sumienia? Istnieją różne formy rachunku sumienia - modlitwy. Można się posłużyć jakimś gotowym schematem z pytaniami. Ważne, aby nie sprowadzić tego przygotowania tylko do prawnej strony, gdzie i kiedy przekroczyłem jakieś normy, przepisy i przykazania. Dobrze jest oprzeć przygotowanie o fragment Pisma świętego, który w sposób szczególny mówi o Bożym miłosierdziu, ale też o naszym grzechu. I w jego świetle dokonać w pamięci krótkiego przeglądu moich relacji w następującej kolejności: ja - Bóg, ja w stosunku do siebie; ja - bliźni. Zawsze powinno się zaczynać od wiary, jak ona wygląda, jaka jest moja ufność Bogu, modlitwa, przeżywanie Eucharystii, a potem dalej. Niektórzy rozważają czytania przeznaczone na konkretny dzień i w świetle tego Słowa oceniają swoje postępowanie. Istotne jest, aby Słowo nas poruszyło, aby wzbudziło szczery żal i chęć zmiany, a nie to, czy zauważymy wszystkie grzechy. 10. A co po spowiedzi? Przede wszystkim, spowiedź nie tylko jedna człowieka z Bogiem i wspólnotą Kościoła, ale także daje siłę i pomoc na dalszą drogę. O tym często zapominamy. Jeśli zależy nam na duchowym wzroście, dobrze czynić to małymi krokami. Nie chciejmy zmieniać wszystkiego od razu, bo zazwyczaj niewiele z tego wychodzi. Zapoznaliśmy nieco ideę systematycznej pracy nad sobą, oczekując po trosze, że spowiedź magicznie nas zmieni. Nawet wielcy święci, którzy nagle się nawrócili, przestali wprawdzie popełniać ciężkie grzechy, ale nie wyzbyli się od razu wszelkich grzechów i słabości. Jezus mówi o powolnym wzroście królestwa Bożego w nas, a nie o natychmiastowych zmianach. Po spowiedzi warto skupić się na jednym grzechu, który się powtarza i spróbować podjąć wysiłek, by nie ulec pokusie po raz kolejny. A jeśli się ulegnie, to znowu powstać. I tak do skutku. Jeśli, np. ktoś spędza nadmierny czas przed Internetem i telewizją, kosztem rodziny, modlitwy, to może zacząć od próby ograniczenia tego czasu i powolnego wypierania tego złego nawyku dobrym nawykiem.Niemniej dopiero w XI wieku zaczęto w czasie spowiedzi, przed odprawieniem pokuty, odpuszczać skryte grzechy” (1967, t. 11, s. 75). Historyk Archibald H. Sayce pisze: „Z obrzędowych tekstów wynika, że zarówno publiczną, jak i indywidualną spowiedź praktykowano w Babilonie.
Spowiedź święta to jeden z najważniejszych sakramentów w Kościele katolickim. Pozwala na oczyszczenie swojej duszy i pogodzeniu się z Bogiem, poprzez wyznanie swoich grzechów. Jest to intymna rozmowa ze spowiednikiem, poprzedzona duchowym przygotowaniem, poprzez zrobienie rachunku sumienia. Wydaje się to proste i nieskomplikowane , ale dla wielu katolików, a także osób które wkraczają na ścieżkę poznania Boga, stanowi duży problem i wyzwanie. Najczęstszą przyczyną jest nieznajomość zagadnienia grzechu, i obiektywnej oceny naszych postępków, które są zaliczane do pojęcia grzechu w Kościele katolickim. Czym jest grzech? Zacznijmy od zdefiniowania pojęcia grzechu w świetle wiary. Według Katechizmu Kościoła katolickiego grzech to występek przeciw Prawom Bożym, które są zawarte w 10 przykazaniach. Jest to świadome i dobrowolne zerwanie przymierza z Bogiem poprzez odejście i nie przestrzeganie zasad zawartych w przykazaniach i postępowaniu wbrew tym regułom, które powinny towarzyszyć i być przestrzegane przez osoby wierzące i wyznające wiarę w Boga. Grzech to złamanie norm moralnych, które regulują nasze życie we wspólnocie chrześcijańskiej, oraz dopuszczenie się złych uczynków i zachowań wobec bliźniego, oraz wobec Boga. Grzech to jawne nieposłuszeństwo i ignorowanie praw Bożych. Według tradycji chrześcijańskiej wyróżniamy grzechy lekkie i grzechy ciężkie. Tego podziału dokonał Jan Apostoł i do dzisiaj są one w ten sposób określane i definiowane. Grzechy lekkie Ogólnie nie ma spisu i wyodrębnienia grzechów lekkich. W ogólnym znaczeniu grzechy lekkie są definiowane jako drobne błędy i niedoskonałości popełniane przypadkowo i bezwiednie, oraz bez złych zamysłów i celów. Nie zrywają one Naszej więzi z Bogiem, i nie są przeszkodą do uczestnictwa we Mszy Świętej. Grzechy lekkie potocznie określane jako powszednie, nie łamią zasad 10 przykazań, ale osłabiają Naszą duchowość i więź z Bogiem. Z czasem zaniedbania w drobnych przewinieniach mogą prowadzić do cięższych przewinień i grzechów, a co za tym idzie do całkowitego zerwania więzi duchowej z Bogiem. Dlatego zaleca się aby ich nie lekceważyć i również brać je szczegółowo pod uwagę podczas spowiedzi świętej. Grzechy ciężkie Poprawna nazwa tych grzechów to grzechy śmiertelne. Są to grzechy popełniane dobrowolnie i z pełną świadomością przeciw przykazaniom i miłości do Boga. Wskutek odwrócenia się od Boga poprzez grzech ciężki, rozumiemy zerwanie więzi z Bogiem i świadome odwrócenie się od miłosierdzia i miłości Boga. Jest to poważne złamanie norm i przykazań, przy których musi wystąpić dobrowolność i całkowita zgoda na ten grzech. Te uwarunkowania muszą wystąpić jednocześnie, aby zostały spełnione warunki popełnienia grzechu ciężkiego. Oczywiście także tutaj występuje stopniowanie grzechu, co rozumiemy że grzech zabójstwa jest cięższy niż na przykład grzech kradzieży. Ale oba grzechy są określane jako ciężkie, i w sposób trwały mogą być przeszkodą w pojednaniu z Bogiem. Ocena i określenie ciężkości grzechów nie należy do rzeczy łatwych, ale znajomość podziału daje nam pewne fundamenty do rozróżnienia ciężkości grzechów. W momencie kiedy decydujemy się na pojednanie z Bogiem poprzez przystąpienie do spowiedzi, powinniśmy mieć zrobiony rachunek sumienia z uwzględnieniem naszych słabości, wykroczeń, ale także popełnionych grzechów ciężkich. Przy spowiedzi wyznajemy nasze grzechy popełnione wobec bliźniego, Pana Boga, ale także grzechów popełnianych wobec nas samych. Przy spowiedzi powinno się wyjawić grzechy popełnione wobec bliźniego, może pojawić się tutaj grzech taki jak, grzech nienawiści, obmowy lub zazdrości rzeczy, oraz majątku posiadanego przez bliźniego. Może to być grzech kłamstwa i fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu. Może to być grzech chamstwa, wulgarnego zachowania lub odmowy pomocy. Nie należy lekceważyć grzechu egoistwa, przeklinania, przemocy werbalnej, oraz siłowej. Warto uwzględnić także takie drobne grzechy jak zatajenie prawdy, oszukanie drugiej osoby lub przekłamanie w dokumentach lub poświadczenie nieprawdy w sądzie lub przed drugim człowiekiem. Naszym zaniedbaniem, które wyznajemy przy spowiedzi jest zaniedbanie uczestnictwa w niedzielnej Mszy Świętej, codziennej modlitwy, ale także zaniedbywaniu systematyczności i skupieniu duchowego przy uczestnictwie w eucharystii oraz modlitwie. W trakcie spowiedzi nie należy pomijać nawet tych najbardziej wstydliwych i ukrytych grzechów do których możemy zaliczyć kradzież czy cudzołóstwo. Szczere wyznanie tych grzechów z uwzględnieniem okoliczności wystąpienia grzechu pożądania i chciwości to prosta droga, do oczyszczenia i odnalezienia drogi do pojednania z Panem Bogiem. Szczere pragnienie oczyszczenia powinno iść w parze z uczciwym wyznaniem naszych grzechów, nawet tych nie istotnych dla nas, jak wzywanie imienia Pana Boga bez przyczyny, czy naśmiewanie się z wiary lub z obiektów kultu religijnego. Warto wspomnieć także o szacunku dla rodziców, pamięci dla zmarłych oraz także poszanowania dla swojej osoby i swojego ciała. Grzech lenistwa czy zaniedbania swoich obowiązków również musi być wyjawiony podczas spowiedzi, a zaniedbania spowodowane naszym lenistwem zaliczają się do grzechów głównych. Jak się spowiadać? Spowiedź święta to dla katolika, jedno z najważniejszych sakramentów, które pozwala na oczyszczenie swojej duszy i pojednanie z Panem Bogiem. To ważny akt, do którego powinno się przygotować z należytą starannością i przypomnieniem sobie grzechów, które chcemy wyjawić kapłanowi – spowiednikowi. Aby spowiedź był ważna należy spełnić 5 warunków spowiedzi: Rachunek sumienia Żal za grzechy Mocne postanowienie poprawy Wyznanie grzechów Zadośćuczynienie Bogu i bliźnim Spełnienie tych warunków, oraz należyte przygotowanie grzechów które chcemy wyjawić, sprawia że akt ten jest w pełni ważny i możemy otrzymać rozgrzeszenie za nasze postępki i grzechy. Rozgrzeszenie daje nam możliwość nawrócenia, poprawy swojego postępowania w życiu, oraz wyrzeczenia się zła i zerwania z nim.
Dziecko : Bo Jego miłosierdzie trwa na wieki Kapłan: Pan odpuścił Tobie grzechy. Idź w pokoju. Dziecko: Bóg zapłać. (Po spowiedzi idź do ławki i podziękuj Panu Jezusowi, za to że odpuścił ci wszystkie grzechy. Najpierw uczyń to swoimi słowami, potem odmów modlitwę po spowiedzi ze swojej książeczki i odmów zadaną pokutę)
Kościół zachęca do spowiedzi organizując noce konfesjonałów. Dla tych bardzo zapracowanych. Częściej spowiadają się mieszkańcy wsi, osoby starsze. Nasze grzechy? Np. chciwość i zawiść. Raz do roku spowiada się trzy czwarte Polaków. Statystyki Kościoła Katolickiego jeśli chodzi o spowiedź, praktycznie od lat są niezmienne. Jeśli między 2002 a 2012 rokiem spadła liczba uczestników mszy świętych to w kwestii spowiedzi zmienia się niewiele. Częściej spowiadają się kobiety niż mężczyźni, mieszkańcy wsi niż miast oraz Franciszek zachęcaSpowiedź jest obowiązkowa od 1215 roku. Minimalnie minimum to spodziedź raz do roku. Wszystko jednak zależy od naszej potrzeby i sytuacji. - To niezwykle ważne spotkanie kapłana i wiernego. Nie bez powodu objęte jest tajemnicą. Dotyka najważniejszych spraw i problemów wymagających wraźliwości, poufności i zaufania, którego nie można niepotrzebnym słowem zakłócić - mówi ks. Krzysztof Biela, moderator ds. nowej ewangelizacji z archidecezji katowickiej. Ks. Biela prowadził już ewangelizację w Galerii Katowickiej i w... tramwajach. Wszędzie trzeba próbować dotrzeć z dobrym słowem do człowieka. Niebawem po raz kolejny w kaplicy stojącej w pobliżu Silesia City Center będzie spowiadał w czasie Nocy Konfesjonałów. W przedsięwzięciu weźmie udział kilka szczerej spowiedzi zachęca papież Franciszek, który spowiada się co piętnaście dni. Niedawno zszokował wiernych, gdy w czasie mszy podszedł do konfesjonału i wyspowiadał się u przypadkowego księdza. Papież Franciszek jest inicjatorem akcji " 24 godziny dla pana", czyli umożliwienia wiernym całodobowej spowiedzi. Co usłyszymy od księdzaZ tej możliwości skorzystali już mieszkańcy Częstochowy oraz Wrocławia. Tego, jak i kto grzeszy oczywiście nie usłyszymy od żadnego księdza. Wiemy jednak, co najbardziej dręczy sumienia wiernych. Ksiądz Aleksander Radecki, ojciec duchowy seminarium we Wrocławiu mówi, że wiedzę o głównych grzechach wrocławian niekoniecznie trzeba czerpać z konfesjonału. - Wystarczy rozejrzeć się wokół siebie. I już wiemy wszystko - mówi. Ksiądz Piotr (nazwisko znane redakcji), wiele lat posługujący we wrocławskich parafiach, ale także poza stolicą Dolnego Śląska uważa, że główne grzechy wrocławian, nie różnią się od tych w innych miejscowościach. - Ogromny problem widzę np. w pijaństwie. To właśnie alkohol, a raczej jego nadużywanie, gubi wiele wśród kolejnych grzechów wymienia: chciwość, kradzieże, oszustwa, zdrady i kłamstwo, a także - niestety - grzechów, lista wad-Z chciwością wiąże się również zazdrość. Ludzie potrafią być zazdrośni właściwie o wszystko, nawet o to, czego nie da się zmienić, np. datę urodzin. Lenistwo często natomiast wiąże się bardzo ściśle z kombinatorstwem, które zazwyczaj ma być jego "usprawiedliwieniem". Kombinatorzy działają według zasady: co zrobić, żeby się nie narobić, a zarobić - mówi ks. obserwacje potwierdza o. Franciszek z parafii pw. Karola Boromeusza przy ul. Kruczej we Wrocławiu. - Grzechy, które dręczą wrocławian, nie są inne od tych, które popełniają ludzie w innych miastach. Wystarczy spojrzeć wokół siebie na to, co się dzieje i mamy jasność w kwestii naszych głównych wad - mówi o. Franciszek. Według niego są to chciwość, zazdrość i brak szacunku do od papieżaKsiądz, czy biskup może rozgrzeszyć wiernego z takich grzechów jak morderstwo. Są jednak grzechy, które może rozgrzeszyć tylko papież. Sprawami takimi zajmuje się jeden z najstarszych watykańskich trybunałów, zwany trybunałem pokuty. Oficjalna nazwa tego gremium to Penitencjaria Apostolska. O jakie grzech y w tym wypadku może chodzić? O najcieższe jak złamanie tajemnicy spowiedzi, czy zamach na wielkanocnaO obowiązku spowiedzi przynajmniej raz do roku, mówi drugie przykazanie Spowiedż wielkanocna powinna się odbyć w okresie od Środy Popielcowej do uroczystości Trójcy Przenajświętszej. Spowiedź traktowana jest przez Polaków jako czwarty sakrament pod względem ważności po chrzcie, Eucharystii i małżeństwie. Aby dobrze przygotować się do spowiedzi należy przedtem dokonać rachunku sumienia. Oczywiście księża też się spowiadają przed innymiksiężmi. Zgodnie z przyjętym w Polsce zwyczajem spowiedź obywa się w każdy pierwszy piątek miesiąca.Nie zawsze jednak jesteśmy świadomi, że podczas spowiedzi także możemy zgrzeszyć! Zobacz, jakie grzechy są najczęściej popełniane w konfesjonale, oraz które mogą sprawić, że nie opuścimy go z czystym sumieniem. Przedstawiamy fotogalerię, która wyjaśnia jak nie popełnić grzechu podczas spowiedzi.
Odpowiedzi ja zawsze mówiłam kłociłam sie z rodzicami, nie sluchalam ich, przeklinałam :Dtez ide do bierzmowania , piona! :Dprzeciez wstyd powiedziec ze ktos uprawial wiadomo co, albo samogwa*t robił :D Rogalik odpowiedział(a) o 17:06 Kłamstwo przy spowiedzi to grzech ciężki i unieważnienie spowiedzi xd hehe powiedz że dopuściłeś się morderstwa ( poważny grzech ) Nie chodzenie do Kościoła nie należy do grzechów lekkich - wręcz przeciwnie, to jeden z najcięższych grzechów tak zwanych "szaraków". poza tym kłócenie się z bliźnimi to również obraza Boga. Wracając do pytania grzechem jest ingerowanie w cudze grzechy i spowiedź jak próbuje to robić owy ksiądz, czy raczej "ksiądz"... Grzechy, które popelniasz (też te wymienione przez Ciebie, są Twoimi grzechami )i należy się z nich wyspowiadać, oczywiście dla owego księdza mogło chodzić o to, by głębiej zastanowić się nad swymi grzechami (zasięgając do Dekalogu, 7 Grzechów Głównych) i samemu dowiedzieć się co jeszcze robimy źle oprócz tych grzechów najbardziej nam znanych. RedCat odpowiedział(a) o 17:02 wszystko ,co siedzi Ci na sumieniu jeśli chodzi o przykładowe grzechy to np. kłamstwo, przeklinanie, oszukiwanie, kradzież itd. itp... pomyśl, to maja byc twoje grzchy nie? lol, ja mam Ci mówić jakie masz grzechy?musisz mówić prawde xd , a znasz ja chyba tylko Ty... Te które popełniłaś!Przecież jeśli powiemy ci masz powiedzieć że np.: zabiłaś człowieka przecież tego nie powiesz bo nikogo nie zabiłaś!Prawda?Więc zrób sobie rachunek sumienia i pomyśl!))) Uważasz, że ktoś się myli? lub
Zaleca się wiernym, by wyznawali także grzechy powszednie” (KPK, kan. 988) A zatem wyznanie w spowiedzi wszystkich grzechów ciężkich (popełnionych po chrzcie i dotąd niewyznanych i nieodpuszczonych) z określeniem ich rodzaju i liczby jest konieczne,by odbyć ważną spowiedź i otrzymać ważne rozgrzeszenie.
Czy chrzestny musi iść do spowiedzi i przyjąć komunię? W prawie kanonicznym na próżno szukać odpowiedzi na to pytanie. Przepisów bowiem nie ma, ale jest za to niepisany obowiązek. Przy zgłoszeniu dziecka do chrztu rodzice otrzymują dla siebie i dla chrzestnych karteczki do spowiedzi. Owe karteczki podpisane przez spowiednika (spowiedź można odbyć w dowolnej parafii) należy dostarczyć przed ceremonią chrztu do księdza, który będzie udzielał sakramentu. Są one niejako dowodem, że wszyscy zainteresowani przystąpili do sakramentu pokuty i pojednania, a zatem nic nie stoi na przeszkodzie, aby w trakcie mszy świętej przystąpili także do sakramentu Eucharystii. Czy to konieczne? Oficjalnie nie, ale Kościół zachęca zarówno chrzestnych i rodziców do przyjęcia komunii świętej w intencji chrzczonego chrzestni oprócz karteczek spowiedzi muszą zazwyczaj dostarczyć również zaświadczenie ze swojej parafii zamieszkania, że są praktykującymi katolikami i mogą bez przeszkód pełnić funkcję chrzestnego/chrzestnej. Ponadto w niektórych parafiach zarówno od rodziców, jak i chrzestnych, wymaga się udziału w specjalnych naukach – katechezach przedchrzcielnych. Informator Jak odmawiać brewiarz?Brewiarz (inaczej: Liturgia Godzin) to nazwa codziennej modlitwy Kościoła katolickiego, oraz księgi liturgicznej, która służy do jej odmawiania. Do odmawiania brewiarza zobowiązani są kapłani wszystkich stopni oraz większość osób konsekrowanych. N... Warunki ślubu kościelnegoKto może zawrzeć związek małżeński w Kościele katolickim? Gdzie odbywa się ceremonia? Czy bierzmowanie jest niezbędne, aby wziąć ślub? Kiedy i gdzie należy zgłosić zamiar przystąpienia do sakramentu małżeństwa? Jakie dokumenty trzeba wówczas przyg... Anioł Pański onlineAnioł Pański to modlitwa maryjna, odmawiana w południe (czyli o godz. 12:00) na pamiątkę Zwiastowania Pańskiego. W niektórych regionach odmawia się ją również o godz. 6:00 oraz 18:00. W każdą niedzielę na Placu św. Piotra w Watykanie gromadzą się ... Czy można iść do komunii świętej bez odprawienia pokuty?Czy można iść do Komunii Świętej bez odmówienia pokuty? Jak najbardziej. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby przystąpić do sakramentu Eucharystii od razu po spowiedzi. Pokutę można zrealizować później, zwłaszcza że nie wszystkie zadawane przez spowi... Parafia, dekanat, diecezja - podział administracyjny kościołaW podziale administracyjnym Kościoła katolickiego podstawową jednostką organizacyjną jest parafia, nad którą pieczę sprawuje – mianowany najczęściej na czas nieokreślony – proboszcz. W kierowaniu parafią wspomagają go inni prezbiterzy (księża wika... Czym różni się zakonnik od księdza?W Kościele katolickim księdzem/kapłanem jest każdy mężczyzna, który przyjął sakrament święceń w stopniu większości przypadków przyjęcie święceń poprzedzone jest ukończeniem seminarium diecezjalnego (albo metropolitalnego). Wówczas a... Zobacz więcej Modlitewnik Zobacz więcej
Jest to czas, kiedy chrześcijanie dokonują rachunku sumienia, składają pokutę za swoje grzechy i mogą otrzymać wybaczenie za popełnione błędy. Niektórzy jednak mogą czuć się nieco niepewnie podczas spowiedzi, szczególnie jeśli nie mają pewności, jakie są grzechy i z czego trzeba się spowiadać.
Ukrzyżowany i zmartwychwstały Jezus przekazał Kościołowi misję udzielania ludziom łaski przebaczenia. W ciągu dziejów zmieniały się formy sakramentu pokuty i pojednania. Historia każdego sakramentu zaczyna się od Jezusa Chrystusa. Nie inaczej jest w przypadku sakramentu pokuty i pojednania. Jezus nie tylko wzywał do nawrócenia, ale – co widać doskonale w scenie z paralitykiem – sam udzielał ludziom odpuszczenia grzechów. Czynił to na mocy swojej Bożej władzy (jako Syn Boży), ale zarazem czynił to jako człowiek (co tak bulwersowało faryzeuszy). Już w tej historii można dopatrzeć się zapowiedzi przekazania Boskiej władzy przebaczenia wspólnocie Kościoła. Otwarcie mówi o tym Jezus dopiero po śmierci i zmartwychwstaniu. Sakrament spowiedzi jest bowiem owocem Paschy. To przez krzyż i zmartwychwstanie dokonało się pojednanie ludzi z Bogiem. Owoce tego Jezusowego dzieła pojednania mają być przekazywane ludziom poprzez Kościół. „Wieczorem owego pierwszego dnia... przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł (do apostołów): »Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane«” (J 20, Pan Jezus nie określił precyzyjnie, jak ma wyglądać sprawowanie sakramentu pokuty. Dał Kościołowi Ducha Świętego, który jest gwarancją Bożej obecności, a apostołom udzielił władzy „odpuszczania” i „zatrzymywania”. Historia sakramentu pokuty pokazuje, jak ta niezmienna władza była konkretnie sprawowana w zmieniających się warunkach historycznych. Ów skarb, jakim jest moc jednania ludzi z Bogiem, jest przechowywany w glinianym naczyniu Kościoła. Moc idzie od Boga, ale przez posługę kapłanów, którzy sami jako grzesznicy miłosierdzia potrzebują. Jednorazowa i publiczna pokuta Już w Listach i Dziejach Apostolskich pojawia się problem grzechu występującego po chrzcie świętym. Budziło to zgorszenie i pewne zażenowanie młodej wspólnoty. W początkach Kościoła to chrzest był traktowany jako sakrament pojednania z Bogiem. Przyjmowali go dorośli, którzy wyznawali wiarę i nawracali się. Zanurzając się w wodzie chrztu, „topili” starego, grzesznego człowieka i zaczynali nowe życie. Panowało mocne przekonanie, że życie po chrzcie może i powinno być życiem wolnym od grzechu. Doświadczenie pokazało, że było to zbyt optymistyczne. Dzieło „Pasterz” Hermasa (ok. 150 po Chr.) jest najstarszym świadectwem mówiącym o odpuszczeniu grzechów po chrzcie. Przez kilka wieków dominowało w Kościele przekonanie, że po chrzcie pokuta jest możliwa tylko raz. Przyjmowano, że jest jakby drugim chrztem. Przy czym chodziło o ciężkie grzechy, za jakie uważano cudzołóstwo, morderstwo i apostazję. Problem pokuty nasilił się w związku z prześladowaniami chrześcijan przez Rzym. Nie wszyscy jednak byli gotowi na męczeństwo, niektórzy wypierali się Chrystusa (tzw. lapsi – upadli). Potem, gdy ustały prześladowania, chcieli wrócić do Kościoła, ale rygoryści odmawiali im tego prawa. W Kościele zwyciężyło jednak przekonanie, że nie należy im odmawiać Bożego miłosierdzia. Grzesznik musiał wyrazić przed wspólnotą swój żal i postanowienie poprawy. Następnie odbywał publiczną pokutę, którą nakładał na niego biskup (tzw. pokuta kanoniczna). Dopiero po okresie ekspiacji biskup udzielał przebaczenia, nakładając ręce i wypowiadając słowa rozgrzeszenia. Do VI wieku pokuta miała charakter jednorazowy i publiczny. Wynalazek mnichów Spowiedź indywidualną zawdzięczamy mnichom pochodzącym z Irlandii i Wielkiej Brytanii. Tak zwani mnisi iroszkoccy stali się wielkimi ewangelizatorami północnej i zachodniej Europy w VI i VII wieku. Oni rozpowszechnili w całym Kościele spowiedź uszną przed kapłanem i praktykę osobistej pokuty. Od VI wieku spowiadano się już częściej niż raz. Zwykle wtedy, gdy ktoś popełnił grzech ciężki. Nadal jednak było tak, że najpierw trzeba było odpokutować grzech, a potem u tego samego kapłana, który nałożył pokutę, prosić o rozgrzeszenie. Mnisi tworzyli tzw. księgi penitencjarne, zawierające katalogi wszelkich możliwych grzechów oraz odpowiadających im pokut zwanych taryfowymi. Określano precyzyjnie formę i czas pokutowania. Ciekawostka: duchowni mieli znacznie surowsze pokuty niż świeccy. Księgi z taryfowymi pokutami okazały się jednak ślepym zaułkiem. Pojawiały się wynaturzenia, bogaci zaczynali zastępować pokutne czyny określoną sumą pieniędzy. Około X wieku ustaliła się reguła, że penitent zaraz po wyznaniu grzechów uzyskuje rozgrzeszenie, a pokutę odprawia po spowiedzi. Porzucono księgi pokutne. Pokuta po spowiedzi stawała się coraz bardziej symboliczna. Na Soborze Laterańskim IV (1215 r.) zadecydowano, że wszyscy wierni mają obowiązek osobiście przynajmniej raz w roku wiernie wyznać wszystkie swoje grzechy kapłanowi. Później, już na Soborze Trydenckim (1545–1563), doprecyzowano, że obowiązek ten dotyczy jedynie grzechów ciężkich. Oczywiście chodzi o grzechy, których człowiek po dokładnym zbadaniu siebie jest świadomy. W roku 1304 papież Benedykt XI usankcjonował tzw. spowiedź generalną. Chodzi o spowiedź z całości życia, albo jakiegoś jego etapu, w której wyznajemy grzechy już wcześniej wyznane i odpuszczone. Spowiedź generalna jest nadal praktykowana i bywa pożyteczna w pewnych przełomowych życiowych momentach (np. przed ślubem czy święceniami). Średniowieczny Kościół rozwinął teologię sakramentu pokuty. Spierano się o rozłożenie akcentów. Święty Tomasz z Akwinu, jak zwykle, szukał mądrej równowagi. Akcentował, że na skuteczność sakramentu składają się zarówno elementy subiektywne, czyli akty samego penitenta: żal połączony z postanowieniem poprawy, wyznanie grzechów i zadośćuczynienie, jak i element obiektywny, którym jest sakramentalne rozgrzeszenie. W porównaniu z pierwszymi wiekami Kościoła najważniejsza zmiana polegała na odejściu od przesadnego akcentowania uczynków pokutnych, jakby „wypracowywania” przebaczenia. Pozostałością po starożytnej surowej praktyce pokutnej pozostała teologia odpustów. Negowanie i obrona spowiedzi Marcin Luter, twórca reformacji, sam do końca życia spowiadał się. Ale w swoich pismach raz uznaje spowiedź za sakrament, raz ją odrzuca. Nie podobało mu się kościelne przykazanie nakazujące przynajmniej raz w roku spowiadać się. Tak mocno akcentował konieczność zaufania Bożemu miłosierdziu, że negował znaczenie samej absolucji i ludzkich wysiłków pokutnych. Jak w wielu innych sprawach, tak i w tej wylał dziecko z kąpielą. Kościoły wyrosłe z reformacji ostatecznie odrzuciły spowiedź. Wspomniany już Sobór Trydencki w odpowiedzi na reformację uporządkował nauczanie o spowiedzi. Potwierdził nauczanie św. Tomasza z Akwinu. Akcentował, że spowiedź jest sakramentem powtarzalnym, że rozgrzeszenia może udzielać tylko kapłan. Potwierdził znane już wcześniej rozróżnienie na żal doskonały (z miłości) i niedoskonały (z lęku). Do otrzymania rozgrzeszenia wystarczy żal niedoskonały. To nauczanie pozostaje nadal aktualne. Na Soborze Watykańskim II zwrócono uwagę na wspólnotowy wymiar sakramentu pokuty. Podkreślono, że spowiedź to nie tylko pojednanie z Bogiem, ale także z Kościołem. Utrzymano jednak jako podstawową formę sakramentu indywidualną spowiedź. Drugą formą jest pojednanie większej liczby penitentów wraz z indywidualną spowiedzią. Trzecia forma, czyli tzw. absolucja generalna, jest możliwa tylko w sytuacjach nadzwyczajnych. Jan Paweł II w adhortacji „Reconciliatio et paenitentia” (1984 r.) zwrócił uwagę, że spowiedź nie jest tylko rodzajem procedury sądowej przed trybunałem miłosierdzia, ale ma również charakter „leczniczy”. „Pragnę leczyć, a nie oskarżać”, mówi św. Augustyn. „To dzięki lekarstwu spowiedzi doświadczenie grzechu nie przeradza się w rozpacz” – komentuje papież. „Każdy konfesjonał to uprzywilejowane i błogosławione miejsce, w którym (…) rodzi się nowy, nieskażony i pojednany człowiek – pojednany świat!”. Spowiedź w wielu krajach przeżywa kryzys. Konfesjonały służą tam za schowki na szczotki i szmaty. Księża przestali spowiadać, więc ludzie przestali chodzić do spowiedzi. Zachodnia cywilizacja głównie przy pomocy armii psychologów i medialnych inżynierów społecznych dokonuje zastępczego świeckiego „rozgrzeszenia”. Wmówiono społeczeństwom i niestety także wierzącym, że są bez winy. Mówimy już tylko o słabości, o rozpadzie małżeństwa, wypaleniu, niedostosowaniu czy traumie z dzieciństwa. Tam, gdzie nie ma przyznania się do winy, nie ma też nawrócenia i spowiedzi. Wtedy zło staje się nieuleczalne.
Zgodnie z pięcioma warunkami dobrej spowiedzi, rozgrzeszenie jest całkowite tylko wtedy, gdy zadośćuczynimy popełnione grzechy. Oznacza to np. że przeprosimy osoby, które skrzywdziliśmy, naprawimy materialne szkody spowodowane kradzieżą czy pojednamy się z osobą, którą dotknął nasz grzech. Pięć warunków dobrej spowiedzi to: 1.
Spowiedź święta to obowiązek każdego katolika. Przebieg spowiedzi jest jednak do pewnego stopnia skodyfikowany, a formuła spowiedzi powinna być znana każdemu, kto chce przystąpić do tego sakramentu. Uczymy się jej przed Pierwszą Komunią Świętą, ale jak to w życiu bywa, wielu z nas później zapomina, jak się spowiadać i jak brzmi regułka spowiedzi. Tymczasem łatwo zapamiętać, jak przebiega spowiedź – tekst jest schematem rozmowy penitenta i kapłana. Tekst spowiedzi jest krótki i łatwy do zapamiętania. Sprawdź! Spowiedź nie jest niczym strasznym, a czas jej trwania przeważnie nie jest zbyt długi. Wiele zależy od tego, z iloma i jakimi grzechami przychodzimy do konfesjonału oraz jaki będzie przebieg rozmowy z księdzem i jego nauki. Formuła spowiedzi (tekst) jest bardzo krótka, ponieważ najwięcej czasu zajmuje właśnie wyznanie grzechów i nauka święta. Formuła spowiedzi. Sprawdź, jak się spowiadać i jaki jest przebieg spowiedziPrzed podejściem do konfesjonału, upewnij się, że jest w nim kapłan oraz, że nie spowiada innej osoby (np. z drugiej strony konfesjonału). Jeśli ksiądz czeka na penitenta, podejdź do i przeżegnaj się, mówiąc W imię Ojca, i Syna i Ducha Świętego. z kapłanem. Powiedz: Niech będzie pochwalony Jezus datę ostatniej spowiedzi lub, jeśli jej nie pamiętasz, przybliżony czas, który od niej minął: Moja ostatnia spowiedź była…Autoprezentacja. Kapłan powinien wiedzieć z kim ma do czynienia (pozwala mu to ocenić grzechy i dobrać właściwą naukę). Powiedz, ile masz lat i jaka jest twoja sytuacja życiowa. Np. Mam 48 lat, jestem żonaty i mam dwójkę nastoletnich dzieci. Pracuję zmieniło się od ostatniej spowiedzi? To moment, w którym wskazane jest rozliczenie się z pracy nad ostatnio wyznawanymi grzechami. Np. Po ostatniej spowiedzi postanowiłem pracować nad grzechem lenistwa. Zacząłem więcej pomagać żonie i efektywniej {"params":{"source":"pt","show_thumbnails":true,"prev_id":"13842202"},"component":"gallery"}Wyznanie grzechów. Tutaj wymień grzechy, które popełniłeś od ostatniej spowiedzi. Ojcze, zgrzeszyłem…Postanowienie poprawy. Kiedy zakończysz wymieniać grzechy, powiedz: Więcej grzechów nie pamiętam. Za wszystkie grzechy żałuję i obiecuję poprawę. Proszę o rozgrzeszenie i z kapłanem, pouczenie. To moment, w którym ksiądz pouczy cię co do twoich grzechów. Może też wejść z tobą w dialog i dopytać o pewne kwestie, by lepiej je i rozgrzeszenie. Po zakończeniu dialogu i nauki, ksiądz nałoży na ciebie pokutę oraz wypowie formułę rozgrzeszenia: Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna, i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła. I ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca, i Syna i Ducha Świętego. (w tym momencie ksiądz kreśli znak krzyża, a ty odpowiadasz: Amen).Po rozgrzeszeniu, ksiądz może powiedzieć: Wysławiajmy Pana, bo jest dobry. Wtedy odpowiedz: Bo Jego miłosierdzie trwa na koniec ksiądz powie: Pan odpuścił tobie grzechy, idź w pokoju. _Odpowiedz: _Amen. Możesz też powiedzieć: Bóg zapłać, odchodząc od spowiedzi można też pocałować stułę. Nie jest to jednak cała formuła spowiedzi, uwzględniająca także kwestie, które nie zawsze są wypowiadane. Wiemy, że spowiedź święta dla wielu osób jest stresująca. Nie przejmuj się, jeśli w jej trakcie zapomnisz jak się spowiadać i wypadnie ci z głowy regułka spowiedzi. Możesz wtedy mówić swoimi słowami albo poprosić o pomoc spowiednika. Najważniejsze w spowiedzi świętej jest szczere wyznanie grzechów, nauka i rozgrzeszenie, a formuła spowiedzi, tekst, jaki zostanie przez nas wypowiedziany, jest kwestią się spowiadać?Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera
To już ostatnie dni, aby skorzystać z sakramentu pokuty i pojednania przed świętami wielkanocnymi. W wielu kościołach i parafiach wyznaczono dodatkowe godziny, w których księża posługują przy konfesjonałach. Czy są takie grzechy, których nie trzeba wyznawać podczas spowiedzi? Okazuje się, że jest ich całkiem sporo.
b, jako przyjaciela i powiernika, z którym można dzielić się każdym smutkiem i radością, czy jako surowego sędzię bezlitośnie piętnującego każdy nasz błąd. Jeżeli więc nie dbamy o dobry kontakt z Bogiem poprzez modlitwę i nie zagłębiamy wiedzy o Nim, uznaje się to za grzech. Drugie przykazanie: ,,Nie wzywaj imienia Pana Boga nadaremno” jest przede wszystkim przestrogą przed powoływaniem się na Boga, by dowieść swoich racji, zastraszyć kogoś lub oszukać. Również uważanie siebie, swojej wspólnoty za jedynych prawdziwych katolików jest naganne, bo stosuje się wtedy Boże imię, by podnieść własną rangę. Nie należy też przysięgać bez potrzeby, ani łamać obietnic, ze względu na krzywdzący wymiar takiego procederu. Trzecie przykazanie, ostatnie bezpośrednio mówiące o pielęgnowaniu wspólnoty z Bogiem, to ,,Pamiętaj abyś dzień święty święcił”. Trzeba bowiem wiedzieć, że jedynie poprzez uczestnictwo w Mszy Świętej mamy styczność z Bogiem Żywym w Eucharystii i nie zjawiając się w kościele tracimy wyjątkową więź z Nim. Podobnie jest, gdy traktujemy wizytę w kościele jako przykry obowiązek i jesteśmy nieuważni lub omijamy najważniejsze święta, takie jak Wielkanoc i Boże Narodzenie. Nawołuje się też rodziców do nieprzymuszania dzieci do chodzenia do kościoła, szczególnie gdy sami nie dajemy im przykładu lub gdy po prostu tego nie chcą, gdyż nie szanując ich relacji z Bogiem pokazujemy im tylko, że Kościół jest jak klatka, a wiara jedynie pustym słowem. Mówiąc o dzieciach i rodzicach od razu można przywołać czwarte przykazanie ,,czcij ojca swego i matkę swoją”. Te z pozoru oczywiste słowa powinny skłonić nas do refleksji, czy traktujemy rodziców z należytym szacunkiem, czy potrafimy kochać ich, nawet gdy różnią nas poglądy i czy pomagamy im w codziennych obowiązkach. Owo przykazanie ma jednak dwojaką naturę, gdyż nawołuje też rodziców do właściwego traktowania dzieci, liczenia się z ich zdaniem, nie zduszaniem ich pięknych dusz, tylko po to, by się wywyższyć i ułożyć ich życie ,,po swojemu” lub by nastawić je przeciw drugiemu rodzicowi. Przykazanie piąte, ,,nie zabijaj”, ma dosyć mocne brzmienie, bo odnosi się do celowego niszczenia bożego stworzenia i, co może niektórych zaskoczyć, dosyć łatwo je złamać w momencie, kiedy chociażby powiemy do kogoś złe słowo, ograniczymy czyjś lub swój rozwój talentu, będziemy zażywać wyniszczające nas substancje lub nie będziemy starać się zapobiec zanieczyszczeniu środowiska. Szóste przykazanie odnosi się do sfery naszej seksualności i pomimo swojego archaicznego wydźwięku ,,nie cudzołóż” ma wiele wspólnego z naszym życiem. I nie chodzi tu o to, by nie być rozwiązłym i nie uprawiać pozamałżeńskiego seksu, ale głównie o to żeby mieć świadomość własnego ciała i dawać sobie czas, by dojrzeć w sferze seksualnej poprzez naukę i doświadczenie, dzięki czemu nie będziemy wstydzić się, takiego pięknego przecież, daru od Boga. Drugim aspektem jest to, by przez pryzmat pożądania nie patrzeć na innych ludzi i nie traktować ich jako narzędzia do sprawienia sobie przyjemności, dostrzegać piękno, ale nie chcieć go zagarnąć dla siebie. O tym, że nie należy kraść wiemy wszyscy, ale czy zawsze przestrzegamy siódmego przykazania? Możemy myśleć, że nie jesteśmy złodziejami, bo nie kradniemy bezpośrednio, ale nie płacąc podatków, nieuczciwie zatrudniając ludzi do pracy lub popełniając akty dewastacji dóbr publicznych mamy ten sam grzech, co osoba, która w tłumie wyjmie nam portfel z kieszeni. ,,Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu” to ósme przykazanie, które znaczy tyle co ,,nie kłam” i ,,nie oczerniaj innych”, a więc mówi nam, żebyśmy nie plotkowali, nie wystawiali innych na ośmieszenie np. przesyłając ich kompromitujące zdjęcia i nie posługiwali się półprawdą i byli odpowiedzialni za to, co mówimy. Dwa ostatnie przykazania łączą się w jedno zdanie: ,,nie pożądaj żony bliźniego swego… ani żadnej rzeczy, która jego jest”, gdzie podobnie jak w szóstym przykazaniu przestrzega się nas przed zdradzaniem partnera i przed nakłanianiem innych do zdrady, aczkolwiek też przed niszczeniem przyjaźni z zazdrości o inną osobę i utrzymywaniu się w przekonaniu, że jest się gorszym od kogoś, nie ciesząc się z tego, co się posiada. Łamie się je też będąc niechętnym do dzielenia się, oceniając wszystko przez pryzmat pieniądza i kradzieżą z powodu zasady, że ,,bogatym się nie należy”. Po rachunku sumienia z użyciem dekalogu możemy spełnić resztę warunków dobrej spowiedzi, czyli wzbudzić żal za grzechy i szczerze wyspowiadać się, a potem odejść z postanowieniem poprawy, by zadośćuczynić za złe występki. Trzeba jednak pamiętać, że dekalog jest bardziej wskazówkami i przy rachunku sumienia warto dość intuicyjnie podchodzić do wielu kwestii, by nie zamęczać się ciągłym zapamiętywaniem grzechów, bo to nie jest możliwe, by wszystkie pamiętać, a ważny jest nasz żal i pragnienie życia blisko Boga.
Jakie mogą być grzechy. Wyznanie grzechów przed kapłanem to obowiązkowy element spowiedzi świętej w kościele katolickim. Oprócz tego potrzebny jest jeszcze szczery rachunek sumienia oraz żal za grzechy. To wszystko należy zrobić przed przystąpieniem do konfesjonału. A w konfesjonale należy szczerze wyznać swoje grzechy.
" na profilu EpiskopatNews pojawił się tweet: ""RT @OpiekunKalisz: Bp Damian Bryl: "Przez udział w projektach realizowanych przez @PomocKosciolowi chcemy kształtować wśród naszych wiernyc…. "".Episkopat regularnie udostępnia różne informacje na Twitterze. Na profilu EpiskopatNews można znaleźć nawet kilka tweetów w ciągu dnia. Dotyczą one wszelkich spraw, które mogą zainteresować wiernych. Jakie są najnowsze wpisy Episkopatu na Twitterze?EpiskopatNews na TwitterzeRT @OpiekunKalisz: Bp Damian Bryl: "Przez udział w projektach realizowanych przez @PomocKosciolowi chcemy kształtować wśród naszych wiernyc…Rozpoczęła się konferencja naukowa #EuropaChristi poświęcona wartościom chrześcijańskim w Polsce i w Europie, z udziałem przewodniczącego KEP @Abp_Gadecki. edycja konferencji „Wartości chrześcijańskie w Polsce i Europie” rozpocznie się od wykładu inauguracyjnego, który wygłosi abp Stanisław Gądecki @Abp_Gadecki. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski objął to wydarzenie patronatem honorowym. Kalisza do Krakowa wyruszyła pielgrzymka biegowa śladami św. Maksymiliana Kolbe. #PolskaPielgrzymuje @EWTNPL: 📹VIDEO | Papież Franciszek został powitany wiwatami podczas jego wizyty w Quebecu. Był również w stanie samodzielnie wydostać…W poniedziałek, 1 sierpnia, o godz. 10 w Radomiu (ul. Sienkiewicza 13) będzie miała miejsce #KonferencjaPrasowa podsumowująca organizowane przez Fundację "Dzieło Nowego Tysiąclecia" @DzieloPL "Wakacje z uśmiechem" dla dzieci i młodzieży z Ukrainy. #Media @rwatykanskie: Rozpoczyna się ostatni etap papieskiej pielgrzymki do Kanady. Franciszek kończy dziś swą wizytę w Quebecu spotkaniem z ko…RT @BpIgnacyDec: Rodzeństwo w Betanii: Marta, Maria i Łazarz - to serdeczni przyjaciele Jezusa. Uwydatniają oni oblicza miłości i przyjaźni…80 lat temu, 29 lipca 1941 roku, podczas apelu w niemieckim obozie #Auschwitz, o. Maksymilian #Kolbe zgłosił się na śmierć głodową za współwięźnia Franciszka Gajowniczka. @pdm_missio: [MISYJNY SYNOD DZIECI 2022] 👩🎓👨🎓Powoli zaczynamy odliczać do naszego spotkania 😍🙏Od dziś do Misyjnego Synodu Dzieci dzi…RT @rwatykanskie: „Istnieje potrzeba głoszenia Ewangelii, aby dać dzisiejszym ludziom radość wiary. Głoszenie nie dokonuje się przede wszys…RT @ReligiaTVP: Trwa Ogólnopolski Tydzień św. Krzysztofa👼 To doskonała okazja do wsparcia misjonarzy w ramach akcji orgaznizowanych przez @…RT @BpmmMarek: Z Martą, Marią i Łazarzem łączy Jezusa nie tylko relacja zażyłości i przyjaźni, ale przede wszystkim miłość, która nakazuje…RT @sdmgrzegorz: Na drodze do Jerozolimy jest Betania. Na drodze do domu Ojca jest dom przyjaciół. Jezus mógłby zrobić wszystko sam, ale pr…RT @bpmsolarczyk: Świadectwo świętego rodzeństwa, Marii, Marty i Łazarza potwierdza wartość doczesnego i duchowego wsparcia ofiarowanego na…RT @Abp_Jozef: „Módl się tak, jakby wszystko zależało od Pana Boga, pracuj tak, jakby zależało od Ciebie” to niejako streszczenie opisu pos…Wspomnienie św. Marty, Marii i Łazarza#BibliaNaDziś: "Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością" (Łk 10, 38-42). @Pontifex_pl: Kiedy porażka ustępuje miejsca spotkaniu z Panem, życie odradza się do nadziei i możemy się pojednać: z samymi sobą, z bra…RT @Pontifex_pl: Panie Jezu, nasza siło i pocieszenie, pozostań z nami, gdy słabnie nadzieja i zapada noc rozczarowania. Gdy Ty idziesz obo…RT @ReligiaTVP: 📅 Pierwszego listopada minie 200 lat od urodzin św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. Zakonnice ze zgromadzenia, które założ…ZOBACZ KONIECZNIENajdziwniejsze zakazy dla turystów - za to słono zapłacisz! Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera
Grzech śmiertelny, to taki grzech, który pozbawia człowieka łaski uświęcającej, przyjaźni z Bogiem, miłości, a zatem szczęśliwości wiecznej. Skutek grzechu śmiertelnego wprowadza taki nieład w duszy, że że człowiek odwraca się się od celu ostatecznego, czyli od Boga. Przestaje go kochać.
zapytał(a) o 17:11 Jakie grzechy wyznać podczas spowiedzi? Wiem, że to indywidualna sprawa ale moja rodzina nie jest wierząca, nie rozmawia na te tematy... Ja nie byłam u spowiedzi jakieś 4-5 lat. Podajcie proszę przykłady. Będę wdzięczna. Odpowiedzi wyluzuj♥ odpowiedział(a) o 17:13 przeklinałam, kłamałam, źle odnosiłam się do rodziców, nie chodziłam do kościoła co niedziela[LINK] ♥ ♥ ♥ odpowiedział(a) o 18:33 Grzechy ciężkie chociaż lekkie też możesz. Nie wymyślaj sobie grzechów tylko zrób porządny rachunek sumienia. Po co iść do spowiedzi i kłamać , a później przyjmować Komunie św. a tym samym popełniać świętokradztwo... Jeśli już pójdziesz do spowiedzi to zrób to szczerze i porządnie. Nawet jeśli nie będzie to takie łatwe. Wszystkie , które pamiętasz , powiedz batmanowi ( ksiądz ) , że twoja rodzina jest nie wierząca i tam sb lej wode :D blocked odpowiedział(a) o 19:03 Dobrze, ze chcesz pojsc do ksiedzu to, co ci lezy na duchu, te lżejsze grzeszki i te cięższe, wszystko, za co zalujesz i uwazasz to za zle torrcik odpowiedział(a) o 17:13 Myślę, że powinnaś wyznać wszystkie grzechy, nawet te krępujące :) wszystko...możesz powiedzieć księdzu wszystko, opisać całą tą sytułację. wiem że to nie będzie łatwe ale jak już wszystko powiesz to będziesz się czuła dużo lepiej :) wiki257 odpowiedział(a) o 18:05 PIERW POWINNAŚ ZROBIĆ RACHUNEK SUMIENIAJAKA BYŁAŚ W SZKOLEJAKA WOBEC RODZINYJAKA NA PODWÓRKUCZEGO ŻAŁUJESZZANIM POWIESZ NA SPOWIEDZI KSIĘDZU GRZECHY TO MOŻESZ PIER POWIEDZIEĆ DOBRE UCZYNKIDO SPOWIEDZI POWINNO SIĘ CHODZIĆ CO NAJMNIEJ RAZ W ROKU TEŻ ZALEŻY ILE MASZ LAT :-) blocked odpowiedział(a) o 17:32 ,,Jakie grzechy wyznać podczas spowiedzi?" tylko,że nie będąc u spowiedzi 4 czy 5 lat naraziłaś się na grzechy podlegające pod przykazania raz w roku przystąpić do sakramentu raz w roku w okresie wielkanocnym przyjąć komunie sobie rachunek sumienia szczegółowy i nie zadawaj takich pytań ,,Jakie grzechy wyznać podczas spowiedzi" Nie chodzi się do spowiedzi po to,aby wyznać 5 na 50 grzechów,ale spowiedź będzie NIE WAŻNA. mmatynka odpowiedział(a) o 17:15 pOprostu powiedz to księdzu na spowiedz że twoja rodzina jest niewieząca ale byłaś u KOmuni świętej?to jest indywidualna sprawa nie może ci ktoś powiedzieć jakie masz grzechy to ty o ty zadecydyj a jeśli nie powiesz księdzy specialnie o jakimś grzechu to będzie to kolejny grzech IZA_W odpowiedział(a) o 17:16 Przede wszystkim powinno się wyznać, co skłoniło Cię do rozmowy p grzechach po tylu latach przerwy. Jeżeli nie przywiązujesz dużej wagi do wymogów doktrynalnych krk, to po prostu porozmawiaj o gnębiących Cię problemach. Z drugiej strony spowiednik może być w szoku i nie stanie na wysokości zadania, albowiem jest przyzwyczajony do standardu. Może lepiej pogadaj z kimś z rodziny na nurtujące cię tematy .. po co zaraz gadać z obcym człowiekiem? Skidom odpowiedział(a) o 21:47 Wszystkie które pamiętasz. Zakrywanie grzechów ciężkich, czyni spowiedź nie ważną i świętokradzką. blocked odpowiedział(a) o 22:06 Jesteś tak samo jak ja byłem w okresie gimnazjum początek technikum, całkowite olewanie kościoła i spowiedzi, ale przestrzegam Cię, to zwróci się przeciwko Tobie. Np. gdy się nawrócisz. I w takiej sytuacji ja mam problem, bo ostatnio kiedy byłem u spowiedzi z prawdziwymi grzechami to było jakieś 6 lat temu. A tak, to latało mi koło nosa. A teraz boję się iść do spowiedzi, bo jak to wszystko wyznam to nie wiem co się stanie...Te co uczyniłaś i pamiętasz. Mam wymyślić ci grzechy? Jeśli tak, to nie widzę w ogóle sensu pójścia do spowiedzi. Ludzie, bez przesady. blocked odpowiedział(a) o 17:35 a poco ci ta cala spowiedz? gadac co robilas obcemu facetowi ,nie wydaje ci sie to choc troche dziwne? Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Rzecz jasna to kto jak grzeszy to tajemnica spowiedzi. Ale od księży dowiedzieliśmy się, jakie grzechy powtarzają się najczęściej. Kliknij "zobacz galerię", żeby poznać listę
21:50 Co powiedzieć na spowiedzi ?Po jutrze będę szedł do spowiedzi. Ostatni raz byłem 4 lata temu. Wielu z was pewnie pomyśli, że nie ma się czym chwalić się więc się nie chwale. Tak po prostu jakoś nie było jakoś tam pamiętam, ale gdy dojdę do grzechów to mam problem. Co niby za grzechy mam powiedzieć ?Pomocy 21:51👍 21:52 odpowiedzzanonimizowany9079244 Pretorianin Spowiadasz się z grzechów ciężkich. Grzechy ciężkie popełniasz czynami niezgodnymi z 10 przykazaniami. 21:53 Zrób porządny rachunek sumienia, możesz też przejrzeć przykazania boże, kościelne, siedem grzechów głównych i powiedz prawdę. W przeciwnym wypadku nie ma sensu iść, bo spowiedź będzie nieważna. 21:55😱 odpowiedzzanonimizowany437617120 Legend Jaki z Ciebie katolik skoro już planujesz grzeszyć w postaci wymyślania sobie grzechów, co Ci leży na duszy i po ptokach, WTF ?! 21:56👍 21:59 Mów prawdę bo potem jak nie powiesz to kolejny grzech tym razem ciężki, kłamanie księdza na spowiedzi. Jednak jeśli już masz tak robić to najlepiej daruj sobie, pójdziesz za kolejne 4 lata. 22:00 W ogóle zresztą co to jest grzech. To, że jestem człowiekiem to jest grzech ? W takim razie wszystkie Lwy powinny iść hurtowo do piekła za to, że zabijają biedne zwierzęta. Mam się spowiadać z tego, że czasem podniosę głos, że czasem z kogoś się uśmieje ? Przecież to normalne, ludzka natura, złożone czynniki w dużej mierze to co robimy nie zależy od nas często. Człowiek robi różne rzeczy podświadomie tak by wyjść z danej sytuacji da się żyć bez agresji bo to część nas tak jak ręka czy noga. A ten kto mówi, że przez całe życie jest dobry to kłamie. Nie ma ludzi dobrych. Każdy ma takie sytuacje w których myśli sobie: ohh niech ta osoba już spier**la ! 22:02👍 odpowiedzzanonimizowany77152931 Generał Nie idź jak masz robić takie problemy i basta. 22:03 A jak jest niewierzący i go rodzice zmuszają? 22:04 odpowiedzzanonimizowany31547893 Legend to nie idz, a nie dupe zawracaszwarunkami dobrej spowiedzi sa zal za grzechy i mocne postanowienie poprawy, jak myslisz ze jestes fajny i madrzejszy niz kosciol to zostan w domu po prostu 22:04 Po co chcesz iść do tej spowiedzi? 22:06 Jeśli idziesz do spowiedzi z grzechami wziętymi z kosmosu lepiej sobie daruj i przez kolejne 4 lata to olej bo nie tędy sprawa jak już chcesz naprawdę się wyspowiadać, mów wszystko to z czego naprawdę nie jesteś dumny nawet jeśli byłyby to najbardziej błahe czy wstydliwe rzeczy bo jaki jest sens spowiedzi jeśli dany grzech masz głęboko w du***. Aha i jeśli chcesz się wyspowiadać tylko po to aby komuś coś udowodnić, też daj sobie spokój. Fałszywość jak dla mnie to najgorsza cecha człowieka... 22:06 PrzemoDZ -> bo przeze mnie moja siostra może nie dostać komunii np. Był przypadek jak ksiądz pokłócił się z wujkiem pewnej dziewczyny i ona nie została dopuszczona do proboszcz teraz pod przykrywką wakacji został zmuszony do odwyku alkoholowego. On jest taki, że raz nie chciał udzielić pogrzebu bo nie zapłacili. Gość go prawie nie pobił bo trup już zaczął niedziela rozlicza wszystkich z tego kto ile dał na kościół. 22:09 odpowiedzzanonimizowany9079244 Pretorianin Z pierwszej lepszej strony:"Grzech jest wykroczeniem przeciw rozumowi, prawdzie, prawemu sumieniu; jest brakiem prawdziwej miłości względem Boga i bliźniego z powodu niewłaściwego przywiązania do pewnych dóbr. (KKK 1849)W tradycji Kościoła rozróżnia się grzechy śmiertelne i grzechy ŚMIERTELNY: Jest to grzech, który dotyczy tzw. poważnej (ciężkiej) materii (przekroczenie przynajmniej jednego z Bożych przykazań) i popełniony został z pełną świadomością i całkowitą zgodą. Jego skutkiem jest odwrócenie się człowieka od Boga, który jest jego celem i POWSZEDNI: Popełniony jest wtedy, gdy w materii lekkiej nie przestrzega się normy prawa moralnego lub, gdy nie przestrzega się prawa moralnego w materii ciężkiej, lecz bez pełnego poznania czy całkowitej zgody. Pozwala on trwać miłości między człowiekiem i Bogiem, choć ją obraża i rani (zob. KKK 1854 -1864)."Ogólnie to wygląda tak, że spowiadasz się z grzechów głównych a z powszednich nie trzeba. Wystarczy wykonać rachunek sumienia przed mszą i można iść do komunii - w przypadku tylko grzechów do ciężkich to jesteś już dorosły więc nie będziesz truł dupy Księdzu, że przeklinałeś, że mamy nie słuchałeś bo to nie są ciężkie grzechy. Wychodzisz z cudzołóstwem, z masturbacją, z kradzieżą, z kłamaniem np, że podpierdalasz kumpli w pracy do szefa za coś czego nie zrobili, łamanie przepisów drogowych zagrażających życiu człowieka. I to są grzechy dla człowieka pełnoletniego. A przeklinania i walenie konia to dla dzieciaków z podstawówki! 22:10 odpowiedzzanonimizowany437617120 Legend W ogóle zresztą co to jest grzech. To, że jestem człowiekiem to jest grzech ? W takim razie wszystkie Lwy powinny iść hurtowo do piekła za to, że zabijają biedne zwierzęta. Na podstawie powyższego stwierdzam, ze nie powinieneś iść jeszcze do spowiedzi, problem może leżeć u podstawy gdzie człowiek nie ma ukształtowanej świadomości, co gorsza bliżej nie przyjętej świadomości wspólnoty jednego gatunku. Dorośniesz, zdecydujesz kim jesteś, wtedy może się zdobędziesz na spowiedź. 22:11 Sciemniaj a ostatni grzech powiedz kłamałem. Co z ciebie, kolejny łajza wierzacy nie praktykujacy?1/10 postaraj sie lepiej 22:11 Powiedz, że trollowałeś na forum. z wątkiem wigilijnym Nie ładnie tak 22:11 odpowiedzzanonimizowany560811101 Senator Nie, nie ma ludzi bez grzechu, masz racje, ale w takim razie sam sobie przeczysz, bo w [1] napisałeś, że nie wiesz jakie grzechy popełniłeś. Nie wiesz co jest złe, czy uważasz że przez 4 lata nic złego nie wyrządziłeś, bo nie rozumiem.. 22:13😍 odpowiedzzanonimizowany805622111 Legend W takim razie wszystkie Lwy powinny iść hurtowo do piekła za to, że zabijają biedne zwierzęta. pierdo**nie. Świat jest bardziej prosty niż ci się wydaję. Doczepianie takich berbeluchów do życia typu: poczucie duszy gatunku ludzkiego czy coś w tym stylu to brednie nawet uczucie miłości to jest reakcja chemiczna w mózgu. Miłość to fenyloetyloamina nie dusza czy coś w tym stylu. Sethlan -> aha czyli zabijanie dzieli się na: złe zabijanie i dobre. Zresztą to temat na inny tylko mieć z głowy tą spowiedź by moja rodzina nie miała problemów przeze mnie. I teraz mówię prawdę. Grzech - no trudno. Miliony buddystów np. też widać go popełniają bo nie chodzą do spowiedzi do księdza. Nie będę oryginalny. Nie, nie ma ludzi bez grzechu, masz racje, ale w takim razie sam sobie przeczysz, bo w [1] napisałeś, że nie wiesz jakie grzechy popełniłeś. Nie wiesz co jest złe, czy uważasz że przez 4 lata nic złego nie wyrządziłeś, bo nie rozumiem..Mam inne rozumowanie grzechu troszkę. 22:17 Vidos -> pierdo**nie. Świat jest bardziej prosty niż ci się wydaję. Doczepianie takich berbeluchów do życia typu: poczucie duszy gatunku ludzkiego czy coś w tym stylu to brednie nawet uczucie miłości to jest reakcja chemiczna w mózgu. Miłość to fenyloetyloamina nie daruj sobie tą spowiedź. 22:26 odpowiedzzanonimizowany9079244 Pretorianin wlodzix - chyba na prawdę nie powinieneś iść do spowiedzi. Albo jak już "musisz" to chyba standardowo "przeklinałem, nie słuchałem mamy i nie odrobiłem pracy domowej" wystarczy :/ aha czyli zabijanie dzieli się na: złe zabijanie i dobreZłe zabijanie to morderstwo bliźniego, oraz zabijanie zwierząt bez celu czyli kłusownictwo. Zabijanie zwierząt tak jak lwy to nic innego jak forma przeżycia zapisana w naturze. Przecież sam Pan Jezus jadł mięso i ryby, a Jan był rybakiem. Ważne jest by zwierzęta zabijać w miarę humanitarnie i wtedy nie ma grzechu. 22:27 odpowiedzzanonimizowany805622111 Legend Sethlan -> aha czyli zabijanie dzieli się na: złe zabijanie i dobre. Zresztą to temat na inny wątek. pierdo**nie. Świat jest bardziej prosty niż ci się wydaję. Doczepianie takich berbeluchów do życia typu: poczucie duszy gatunku ludzkiego czy coś w tym stylu to brednie przemyśl. Dorosłe rozmowy tak wiele nie kosztują, ale nie są dla wszystkich. 22:28 Zabijanie zwierząt tak jak lwy to nic innego jak forma przeżycia zapisana w naturze. Przecież sam Pan Jezus jadł mięso i ryby, a Jan był rybakiem. Ważne jest by zwierzęta zabijać w miarę humanitarnie i wtedy nie ma ale przecież nie musimy zabijać zwierząt. Czego tu nie -> ale o co ci chodzi dokładnie ? Że dla mnie świat jest prosty ? jakie zaprzeczenie ? wlodzix® : zalosne moj niezle powalone pod jako chemia :)) ci byc ciezko w zyciu z samym soba :))ale przecież to prawda. 22:29 wlodzix® : zalosne moj niezle powalone pod jako chemia :)) ci byc ciezko w zyciu z samym soba :)) 22:34 Tora odróżnia „zabijanie”, od „morderstwa”. W Torze hebrajskie Lo tircach nie oznacza „nie zabijaj”, lecz „nie morduj”. 22:34👍 9/10, włodzix w szczytowej formie! 22:36😊 odpowiedzzanonimizowany437617120 Legend Vidos -> ale o co ci chodzi dokładnie ? Że dla mnie świat jest prosty ? włodziu, fajny jesteś chłopak,nawet sympatyczny. Chodzi mi o to, że z miłą chęcią porozmawiam z Tobą za jakiś czas, za jakiś bardziej odległy czas, za odległy czas zrozumiesz dla czego. 22:36 Tora odróżnia „zabijanie”, od „morderstwa”. W Torze hebrajskie Lo tircach nie oznacza „nie zabijaj”, lecz „nie morduj”.Aha no to przejdę na kanibalizm i będę robił schabowe z ludzi bo mnie najdzie ochota na takie schabowe i wmówię sobie, że bez tego nie da się żyć mimo iż się da. Tak samo jest z kurczakami czy świniami. Wiem, że wydaję się wam, że mam nie równo pod deklem. Wiem to. Ale próbuję wam, otworzyć oczy na setki absurdów na świecie. Ludzie widzą to co chcą widzieć taka jest prawda. Zapominają przy tym często, że są inne poglądy na daną sprawę. 22:37 Deklog który wciskają i tak jest przerobiony, wycięto z niego jedno przykazanie o bałwochwalstwie, bo nie odpowiadało Kościołowi, który lubi posążki i start"Nie uczynisz sobie obrazu rytego ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie w górze i co na ziemi nisko, ani z tych rzeczy, które są w wodach pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał ani służył"spoiler stopZa to musieli nadrobić to rozdzielając ostatnie na 9 i 10, co nie pasuje już nawet dzieciom w przedszkolu, więc słabo ten trik wyszedł. 22:42 Złe zabijanie to morderstwo bliźniego, oraz zabijanie zwierząt bez celu czyli kłusownictwoAle farmazony. Po pierwsze klusownik ma zawsze jakis cel zabijajac zwierzeta, obecnie glownie finansowy. A grzechem sie to stalo zapewne wtedy gdy klusownikami byli biedacy polujacy w koscielnych lasach by miec za co nakarmic rodzine. Jak ksiadz takiego dorwal to w ramach pokuty go wieszal ^^Ogolnie watek do trollowania tylko oczywiscie. Ale zakladajacy jak zwykle w takim przypadku trafil bo opowiesci o grzechach z ktorych nalezy sie ksiedzu spowiadac jak zwykle zabawne ;)Oczywiscie moja wypowiedz jasno sugeruje co mysle o instytucji spowiedzi z ktorej korzystalem tylko wtedy gdy potrzebowalem przykladowo swistek na chrzest. Jakies grzechy "typowe" zapodac, wysluchac pokuty, siasc na chwile w lawce ze skupionym wyrazem twarzy i sprawa zalatwiona ;p 22:43 włodziu, fajny jesteś chłopak,nawet sympatyczny. Chodzi mi o to, że z miłą chęcią porozmawiam z Tobą za jakiś czas, za jakiś bardziej odległy czas, za odległy czas zrozumiesz dla jesteś sympatyczny, ale KONKRETY ! KONKRETY ! bo może nigdy w życiu nie ujrzę tej metafizyczności, którą ty dostrzegasz. To nie jest wątek do trollowania. Po prostu nie mam takiej zdolności hmm czystego przekazu tego o co mi chodzi. Ale czytając całość powinniście się domyśleć. Po prostu mam trochę trudności z redagowaniem zdań. 22:48😁 Sciemniaj a ostatni grzech powiedz kłamałemDostałeś już odpowiedź 22:49 odpowiedzzanonimizowany74067669 Legend To co z tą masturbacją? Była?
- Թоψሳщиβ гիфекиሐеба афօ
- Չጩ ιхօц апсιтрኘфε ξ
- О በдաраη ескыйυբяб ծувру
- Оγуψ լስни ыςևጵек
- ጥаኔα епатεд
- Дубрθλир θ апсеζ
- ጳቤնетрюζ υц
- Иγεч υχиδаրа θдեልէβуξо
