wyróżnienie podam Czołg (o wojnie w Afganistanie) Najgorsze: Zielone Berety, zestaw Rambo (to w ramach ciekawostki), nie znam tytułu, ale dawno temu był w polskiej telewizji taki wietnamski film opowiadający o pilocie Płd. Wietnamu, który zaatakował jakiś budynek (chyba amerykańską Opublikowano: 2014-12-26 11:22:55+01:00 · aktualizacja: 2014-12-26 11:30:44+01:00 Dział: Kultura Kultura opublikowano: 2014-12-26 11:22:55+01:00 aktualizacja: 2014-12-26 11:30:44+01:00 Prezydent USA oficjalnie ogłosił w czwartek koniec misji bojowej w Afganistanie, która trwała ponad 13 lat i była kluczowym elementem "wojny z terrorem". Byliśmy nieprzerwanie w stanie wojny ponad 13 lat. W przyszłym tygodniu zakończymy naszą misję bojową w Afganistanie. -powiedział Barack Obama do żołnierzy piechoty morskiej w bazie w Kanehoe Bay, na Hawajach. Interwencja w Afganistanie sił USA, wspartych później przez kontyngenty sojuszników z NATO (w tym Polski), rozpoczęła się w październiku 2001 r., jako odpowiedż na ataki z 9/11. W walkach zginęło ok. żołnierzy USA. Koszty operacji afgańskiej wyniosły ok. biliona dolarów. Dodatkowo przeznaczono 100 mld dolarów na odbudowę kraju. W tym czasie powstało kilka bardzo ciekawych filmów o wojnie w Afganistanie i jej następstwach dla żołnierzy. My polecamy "Ocalonego", który perfekcyjnie pokazał koszmar tego konfliktu. Surowy, realistyczny i na wskroś amerykański film Petera Berga to hołd oddany żołnierzom elitarnej NAVY SEALs, którzy zginęli podczas feralnej akcji „Czerwone Skrzydło” 9 lat temu. Oparty na faktach film choć nie unika lekkiego patosu, skupia się głównie na dramacie „Kompanii Braci”, która w górach Afganistanu musiał walczyć o przetrwanie. Czy ja bałem się tych wieśniaków? Nie. Czy bałem się ich kolegów talibów? Też nie. Czy przestraszyłem się liberalnych amerykańskich mediów? Tak. pisał Marcus Luttrell w książce "Przetrwałem Afganistan" o decyzji puszczenia wolno afgańskich pasterzy, których czekający w zasadzce komandosi z NAVY SEALs napotkali. Decyzji, która ostatecznie spowodowała, że tylko jeden z nich wyszedł z akcji ledwie żywy, notabene dzięki pomocy Afgańczyków walczących również przeciwko Talibom. W akcji mającej na celu schwytanie Ahmada Shaha ostatecznie zginęło 19 żołnierzy. Większość z nich na pokładzie helikoptera zestrzelonego przez Talibów, który leciał z pomocą czterem „fokom”. Ocalony Luttrell został odznaczony przez prezydenta George W. Busha Krzyżem Marynarki, jednak przeżycia z feralnego dnia na zawsze zmieniły jego życie. Autor „Królestwa” Peter Berg ekranizując książkę Luttrella nie chciał skupiać się na kontrowersjach związanych z organizacją z największej porażki w historii elitarnych „fok”. Zamiast tego zamierzał ukazać dramatyczną walkę o przeżycie czwórki Amerykanów ( Mark Wahlberg, Ben Foster Emile Hirsch i Taylor Kitsch), którzy mimo morderczego treningu ( świetne otwierające film sceny z prawdziwego obozu rekrutującego kandydatów na „foki”) zrozumieli, że mogą nie wyjść z akcji cało. Od samego początku film jest skonstruowany tak byśmy jak najlepiej poznali bohaterów, ich bolączki, marzenia czy rodzinne problemy. Za pomocą zaledwie kilku ujęć w bazie wojskowej twórcom udaje się wiarygodnie nakreślić sylwetki czwórki braci dumnie noszących logo NAVY SEALs na piersi. Istotne jest to, że film Berga nie opowiada o zwykłych rekrutach, którzy zostają wrzuceni w wir działań wojennych, i nagle zdają sobie sprawy z tego jak okropna jest wojna. Tutaj widzimy doskonale wyszkolonych by walczyć w najróżniejszych warunkach komandosów, którzy celowo byli oswajani z bólem i śmiercią. Opowieść rysuje się więc wokół przyjaźni żołnierzy, braterstwa broni i poświęcenia. Dla kraju? Nie jest to domówione, choć każdy, kto zna Amerykanów, wie, że również osoby o lewicowych przekonaniach walczą za jakąś jego część. Tutaj mamy głównie jednak walkę o życie własne i przyjaciela. Relacje między żołnierzami nie są przedstawione za pomocą wielkich słów, a raczej półsłówek czy drobnych gestów, które są przerywane salwą z karabinów maszynowych i granatników. Berg doskonale gra schematami wojennego kina akcji, co w kilku scenach przypomina pamiętnego „Rambo 3”, gdzie ramię w ramię z ex komandosem walczyli dzielni i dumni Afgańczycy. W „Ocalonym” ten motyw jest również zarysowany, co dobrze niuansuje sytuacje w Afganistanie, nie tworząc wrażenia, że Amerykanie mieli przeciwko sobie cały naród. W przeciwieństwie do filmu o Rambo, opowieść o „fokach” zdarzyła się jednak naprawdę. Berg nie przedstawia też bohaterów jako pomnikowych, pozbawionych skazy amerykańskich chłopców. Kluczem do zrozumienia ich losu jest napotkanie współpracujących z Talibami pasterzy, którzy spalili im operacje. Co można było z nimi zrobić w chwili, gdy żołnierzom nie działała nawet komunikacja i byli zdani na siebie? Puścić wolno i uciekać w góry czekając na armię Talibów, związać złapanych i również uciec opóźniając obławę, albo zastrzelić i dokończyć akcje. Zastrzelić dwóch nieletnich i ich ojca? Takie pomysły wśród Amerykanów się pojawiły. Wybór „fok” przypieczętował ich los. Największą siłą filmu Berga są jednak sceny batalistyczne. Momentami przebijające „Szeregowca Ryana”, intensywne, brutalne, choreograficznie perfekcyjne ujęcia pokazują piekło walki na małym terenie oraz istotę wyszkolenia NAVY SEALs. Berg nie nakręcił drugiego „The Hurt Locker” czy „Braci”. Nie miał nawet takiego zamiaru. Nie jest to też ideologiczne kino lewackiego pałkarza Olivera Stone’a. „Ocalony” to najwyższej próby kino akcji z doskonale uwiarygodnionymi psychologicznie postaciami. „To po prostu Afganistan”- mówi w pewnym momencie jeden z bohaterów. „To po prostu wojna”- chciałoby się dodać. 5/6 Łukasz Adamski Publikacja dostępna na stronie: WPHUB. 26.02.2023 08:18. Amerykański żołnierz zginął w Ukrainie. Wcześniej walczył w Afganistanie. W wojnie w Ukrainie zginął Andrew Peters, amerykański żołnierz ze stanu Wisconsin. Miał zaledwie 28 lat. Mężczyzna służył na pierwszej linii frontu w Międzynarodowym Legionie Obrony Ukrainy. Filmy wojenne zagościły na ekranach na bardzo wczesnym etapie rozwoju kina. Trudno się dziwić, w tym gatunku jest wszystko, co najbardziej przykuwa ludzką uwagę – przemoc, akcja, napięcie, dramat. W czasie wojny wszystko ulega zintensyfikowaniu, dlatego filmowcy lubią się mierzyć z tematyką wojenną. Zobaczcie, którzy z nich w tym gatunku sprawdzają się najlepiej. Filmy wojenne pokazują ludzi w najbardziej dramatycznych okolicznościach, jakie można sobie wyobrazić. Wielu ryzykuje najcenniejszym aktywem, jakie posiada – własnym życiem – dla jakiejś idei. Inni są mimowolnie wciągani w konflikt. W takich okolicznościach wszystko ulega przewartościowaniu, zwielokrotnieniu i niesamowitemu przyśpieszeniu. Emocje i uczucia są silniejsze niż kiedykolwiek, a czyny bardziej znaczące. Nie dziwi więc, że kino uwielbia tematykę wojenną. Jest to okazja do pokazania nie tylko spektakularnych scen walki, ale także wspominanych emocji. Najlepsze filmy wojenne Filmy wojenne powstawały już w czasach kina niemego. Po ten gatunek sięgnął nawet legendarny Charlie Chaplin w filmie „Charlie żołnierzem”, który uznaje się za pierwszy film wojenny w historii. Od tego czasu gatunek ten niesamowicie się rozwinął. Bardzo chętnie sięgają po niego Amerykanie, którzy uwielbiają jego dramatyzm i widowiskowość. Jak się można domyślać, największą popularnością wśród filmowców cieszą się największe konflikty zbrojne, czyli I i II wojna światowa. Coraz chętniej odnoszą się także do najnowszych wojen, jak te w Iraku czy Afganistanie. Niezmiennie z zainteresowaniem spotykają się dużo bardziej odległe potyczki wojenne. Amerykanie uwielbiają wręcz filmy o wojnie secesyjnej, która była największym konfliktem zbrojnym, jaki miał miejsce na terenie USA. Na ten temat powstały takie obrazy, jak „Lincoln” czy „Gettysburg”. Nie słabnie także zainteresowanie europejskimi wojnami z dalszej przeszłości. Wystarczy wspomnieć takie tytuły jak „Braveheart” czy niedawny „Król” wyprodukowany przez Netflixa. Dobry film wojenny, czyli jaki? Historia kina zna setki filmów wojennych, jednak tych naprawdę wielkich jest znacznie mniej. Nie zawsze przy tym w rankingach zwyciężają najbardziej widowiskowe produkcje. Choć trzeba przyznać, że spektakularne kadry i efekty specjalne są z reguły wielkim plusem w tego typu filmach. Niemniej kluczowe są tu przede wszystkim umiejętności wykreowania napięcia, dramatyzmu, konfliktu. Widzowie oglądając, muszą się czuć jakby sami byli na froncie i musieli podejmować równie dramatyczne wybory, co bohaterowie. Niewątpliwie zaletą filmów wojennych są także sceny walki, wszelkie potyczki bezpośrednie, ale też strzelaniny. Im lepiej pokazane i zainscenizowane, tym wartość filmu rośnie. Filmy wojenne powinny spełniać jeszcze jedną funkcję – odzierać wojnę z jej glorii. Powinny pokazywać ją taką, jaka jest naprawdę – bezwzględna, okrutna, ślepa, brudna i krwawa. Powinny pokazywać, jak wielkie sieje zniszczenie i jak jest bezsensowna. Tylko te produkcje, które naprawdę wstrząsają widzem, przechodzą do historii. W poniższym zestawieniu znalazły się filmy, które o wojnie mówią najmocniej. Pozostają z widzem niczym blizna, której nie można się pozbyć. Przeczytaj także: TOP 15: Najlepsze filmy historyczne wszech czasów TOP 12: NAJLEPSZE FILMY WOJENNE 12. Furia (Fury, 2014) Zestawienie najlepszych filmów wojennych otwiera stosunkowo świeża produkcja z Bradem Pittem w roli głównej. Jesteśmy u schyłku II wojny światowej, co wcale nie oznacza, że wkroczyliśmy w jej spokojniejszą fazę. Wręcz przeciwnie. Po latach walk wszystkie strony są już na skraju wytrzymałości. Przegrywający desperacko walczą o życie, a zwyciężający wyczerpali już zapasy współczucia, empatii i cierpliwości. Zahartowany w boju dowódca czołgu pieszczotliwie nazywanego Furia, sierżant Wardaddy otrzymuje zadanie specjalne. Wraz z załogą ma się przedrzeć za linię frontu, gdzie Niemcy mają swoje najsilniejsze działa. Jego niewielki oddział nie ma już nic do stracenia. 11. Walc z Baszirem (Vals im Bashir, 2008) Tym razem przenosimy się w realia II wojny światowej, w sam środek konfliktu amerykańsko-japońskiego. Oddział żołnierzy USA ląduje na wyspie na Pacyfiku, gdzie nieoczekiwanie spotyka się z oporem ze strony Japończyków. Dla osaczonych Amerykanów wojna przestaje być walką z wrogiem, ale o ocalenie samych siebie. Opresyjna sytuacja wyzwala w nich emocjonalne reakcje, które mocno wstrząsają widzami. Film powstał na podstawie bestsellerowej książki Jamesa Jonesa. 5. The Hurt Locker (2008) Kino wojenne coraz chętniej odwołuje się do współczesnych konfliktów zbrojnych, a tych niestety nie brakuje. Kathryn Bigelow postanowiła zekranizować historię rozgrywającą się w czasie ostatniego konfliktu w Iraku, który rozpętał się po atakach na World Trade Center. Wówczas bezpieczny wydawałoby się świat Amerykanów został całkowicie zburzony. Saperzy wysłani na ziemie wroga nie mogą zaufać nikomu. Nawet niewinnie wyglądające dziecko może mieć bombę pod ubraniem. Ten film trzyma w napięciu i podważa sens wojny. 4. 1917 (2019) Ten film to prawdziwa niespodzianka. Zdobywca Złotego Globu w kategorii najlepszy film dramatyczny w reżyserii Sama Mendesa przenosi widzów do tytułowego 1917 roku, na front I wojny światowej. Dwaj brytyjscy szeregowcy Schofield i Perry otrzymują misję przedarcia się za linię wroga, aby przekazać rozkaz odwołujący atak, który w świetle nowych informacji nie ma najmniejszych szans powodzenia. Gra toczy się o życie 1600 żołnierzy w tym brata Schofielda. Akcja wciąga widza od razu. Rajd młodych żołnierzy jest pełen dramatyzmu i napięcia. 3. Szeregowiec Ryan (Saving Private Ryan, 1998) „Szeregowiec Ryan” szybko wszedł do kanonu kina wojennego. Jego akcja opowiada epizod z II wojny światowej. Z jednej amerykańskiej rodziny czterech synów walczy na froncie wojennym. Aż trzech z nich poniosło śmierć. Dlatego amerykańskie dowództwo wysłało garstkę najlepszych ludzi, żeby ratowało ostatniego z braci i bezpiecznie odstawiło go do domu. Oddział pod dowództwem kapitana Johna Millera stara się znaleźć sens we własnej misji i przetrwać. Film choć zekranizowany z typowym amerykańskim patosem, uderza we właściwe nuty. 2. Full Metal Jacket (1987) „Full Metal Jacket” to jeden z najlepszych filmów wojennych i zarazem jeden z najlepszych w karierze Stanleya Kubricka. Portretuje w nim młodych szeregowców, którzy przyjeżdżają do obozu szkoleniowego, gdzie trafiają pod opieką sadystycznego sierżanta Hartmana. Szkolenie ma ich przygotować do wyjazdu do Wietnamu. Szybko okazuje się, że pobyt w ośrodku może być takim samym koszmarem, co wojna sama w sobie. Jeden z rekrutów, wyszydzany Leonard, przestaje sobie radzić z wojskowym drylem. Widmo tragedii wisi w powietrzu, i to wcale bez wyjeżdżania na faktyczną wojnę. Film pokazuje, jak destrukcyjnym środowiskiem jest wojsko w ogóle. Mocny film. 1. Czas apokalipsy (Apocalypse Now, 1979) Absolutnym numerem jeden kina wojennego jest „Czas Apokalipsy” Francisa Forda Coppoli. Jest to luźna ekranizacja powieści Josepha Conrada „Jądro ciemności” przeniesiona w realia wojny w Wietnamie. Opowiada historię kapitana Willarda (Martin Sheen), który otrzymał misję powrotu do piekła, odnalezienia i zlikwidowania pułkownika Kurtza (Marlon Brando), który odrzucając rozkazy dowództwa wojskowego USA, zaszył się w dżungli. Willard wraca w odmęt wojny, która rozgrywa się także w umysłach. Wiele ze scen z filmu zyskało status kultowych, jak choćby ta z nalotem helikopterów w rytm słynnego „Cwału Walkirii” Ryszarda Wagnera. Polskie specsłużby w Afganistanie, wydanej w 2018 roku przez Wydawnictwo Bellona. Rok później, na przełomie kwietnia i maja 2019 roku, do drzwi jego domu zastukali z nakazem przeszukania funkcjonariusze Żandarmerii Wojskowej, a sam Kafir stał się celem śledztwa pod zarzutami ujawnienia informacji niejawnych. 6,8 / 10 średnia ocena roki3225 w odpowiedzi na post: san_andreas | Snajper-2014The Hurt pułapce wojny-2008Odwaga i nadzieja-2006Złoto pustyni-19999 Kompania-2005Jarhead-2005Jarhead 2-2014Karbala-2015Ocalony-2013Wszystkie warte obejrzenia ;)zgłoś nadużycie Klęska wietnamska położyła się cieniem na armii USA i była szokiem dla ówczesnego społeczeństwa. Zarówno moralna klęska, podkopanie wiary w USA u sojuszników, jak i niepowodzenie militarne postawiły Stany Zjednoczone w kłopotliwym położeniu i sytuacji, z której to państwo zaczęło wychodzić dopiero w latach 80. Ho Chi Minh Rosyjskie filmy wojenne sprawią, że poznasz zupełnie nowe oblicze II wojny światowej. Historie opowiedziane ze wschodnich frontów sprawią, że zupełnie inaczej spojrzysz na filmowe dokonania radzieckich artystów. Jakie są najlepsze rosyjskie filmy wojenne?1. Tylko starzy ludzie idą do bitwy (1973)2. Aleksander Newski (1938)3. Tak tu cicho o zmierzchu (1972)4. Wojna i pokój (1967)5. Gambit turecki (2005)6. 9 kompania (2005)7. Twierdza Brześć (2010)Opowieści z II wojny światowej są poważnie rozbudowane, a współczesny widz ma do wyboru zatrzęsienie dzieł z całego świata. Wszyscy znamy wysokobudżetowe zachodnie hity, takie jak Szeregowiec Ryan, Wróg u bram czy Przełęcz ocalonych. Większość z nas jest miłośnikami tychże historii. Również w Polsce, na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat, powstało tak dużo filmów opisujących wojnę i codzienne realia tamtego okresu. II wojna światowa dorobiła się tak wielu interpretacji, że dzisiaj przedstawiam tylko maleńki wycinek. Mimo to zapraszam, nie będziecie powiedzieć, że od czasu zakończenia największego konfliktu zbrojnego na świecie, każde pokolenie filmowców koncentruje swoje myśli na tym okresie, chcąc przedstawić własną interpretację hitlerowskiej chciałbym rzucić światło na zakurzone i w wielu przypadkach niemal całkiem zapomniane rosyjskie filmy wojenne. Niektóre z nich powstały nawet w trakcie wojny, co może być zadziwiające, biorąc pod uwagę fakt, że wówczas Związek Radziecki był w centrum starzy ludzie idą do bitwy (1973)Jak tu iść na wojnę, kiedy jest się żółtodziobem? Przecież tylko starzy ludzie powinni walczyć. Oni nie mają nic do stracenia, bo wiedzą czym jest wojna i przeżyli już swoje, dlatego mogą najprostszych słowach dokładnie tak można by opisać niewiele mówiąca nazwa filmu. W rzeczywistości jest to przewrotne tłumaczenie rosyjskiego idiomu, gdzie „starzec” oznacza nie tylko człowieka w podeszłym wieku, ale również osobę mająca największe doświadczenie. W tym przypadku tytuł nabiera zupełnie innego prezentuje zdarzenia z późnego lata 1943 roku. Na wschodzie Ukrainy radzieckie wojsko szykuje się do przeprawy przez Dniepr. Armia Czerwona walczy z Niemcami na lądzie, a także w powietrzu. Przeciwko Luftwaffe wylatują młodzi radzieccy piloci. Żołnierze umierają każdego dnia, a ci którym udaje się przeżyć kolejny tydzień, są nazywani starymi ludźmi. W końcu udało im się przetrwać, a w wojennej zawierusze tylko to się zdobył większość radzieckich nagród filmowych. Choć pamiętajcie, że w kinematografii i kulturze była to zupełnie inna epoka. Co ciekawe, obraz nagrodzono również na Ogólnopolskim Festiwalu Filmowym w Baku w 1974 roku. Jednak nie wiem czy w tamtych czasach tego rodzaju odznaczenia nie były przejawem lizania tyłków Rosjanom. Raczej nie brałbym tej nagrody za kulturowy Newski (1938)Oto jeden z klejnotów w koronie rosyjskiego kina. Film przedstawia historyczne zwycięstwo rosyjskiego księcia Aleksandra Newskiego nad Zakonem Kawalerów Mieczowych. Film opowiada o wydarzeniach z XIII wieku. W 1941 roku reżyser Siergiej Eisenstein odebrał nagrodę od samego Józefa kolei 37 lat później film został włączony do kanonu 100 najlepszych filmów świata według sondażu przeprowadzonego przez włoskie wydawnictwo Arnoldo Mondadori powstał tuż przed wybuchem II wojny światowej, w okresie napiętych stosunków politycznych między Związkiem Radzieckim a nazistowskimi Niemcami. Co ciekawe, religia jest przedstawiona w filmie w sposób negatywny. Po premierze Aleksander Newski okazał się niezwykle popularnym obrazem – władze państwowe informowały, że film obejrzały 23 miliony był w obiegu do 23 sierpnia 1939 roku. W momencie podpisania paktu Ribbentrop-Mołotow, obraz został wycofany z tu cicho o zmierzchu (1972)Ten radziecki dramat wojenny z 1972 roku koncentruje się na garnizonie rosyjskich żołnierzy – akcja rozgrywa się podczas II wojny światowej. Mimo, że film porusza tematykę antywojenną, to fabuła opowiada historię oddziału pięciu kobiet z dowódcą na czele, które miały za zadanie zlikwidować oddział niemieckich żołnierzy w lesie na na miejscu okazuje się, że zamiast dwóch niemieckich spadochroniarzy jest ich aż szesnastu. Bitwa kończy się śmiercią całego oddziału. Film został nominowany do Oscara w kategorii Najlepszy Film i pokój (1967) – Ważny film wojennyFilm został zrealizowany z wielkim rozmachem – podobnie jak powieść Lwa Tołstoja, na motywach której powstała czteroczęściowa ekranizacja. Opowieść przedstawia bitwy z wojen napoleońskich, między innymi Borodino i żelazną kurtyną nie było efektów specjalnych, jakie znamy z dzisiejszych hitów kinowych. Realizacja filmu trwała 6 lat, a w produkcji wzięły udział dziesiątki tysięcy żołnierzy radzieckich – między innymi pułk kawalerii. Jednak wysiłki reżysera się opłaciły, bo rok później Wojna i pokój zdobył nie wsparcie sowieckich władz, film pewnie nigdy by nie powstał. Ówczesny budżet filmowców równałby się dzisiaj prawie 60 milionom dolarów. Sprzedano 135 milionów biletów w samym Związku Turecki (2005) wśród najlepszych filmów wojennychRosyjskie kino szpiegowskie w solidną dawką historii. Film osadzony fabularnie w realiach wojny turecko-rosyjskiej. Los całej wojny spoczywa na barkach jednego człowieka. W filmie śledzimy jego losy. Turecki Gambit okazał się wielkim sukcesem kasowym, choć ostateczne recenzje krytyków były Brześć (2010)Kolejny film, którego zadaniem było pokazanie wielkości radzieckich oddziałów. Wspólna produkcja rosyjsko-białoruska przedstawia walkę o pierwszą rosyjską twierdzę, która stanęła naprzeciw niemieckiej inwazji. Bitwa miała miejsce w czerwcu 1941 roku, w momencie, gdy działania wojenne były już na najwyższych miał ukazać bohaterskie postępowanie i tragedię jaka spotkała żołnierzy Armii Czerwonej zaciekle bijących się w imieniu ZSRR. Według twórców fabuła została dokładnie odwzorowana z faktami historycznymi. Muzeum Twierdzy Brzeskiej pełniło rolę zarobił całkiem sporo kasy – jeśli kogoś to interesuje, twórcy zainkasowali ponad 4,5 miliona dolarów. Na rosyjskie standardy to całkiem spora kompania (2005) – radziecka misja w AfganistanieNowe rosyjskie filmy wojenne? W takiej sytuacji na pewno zainteresuje Was 9 kompania. Co prawda ta historia nie ma nic wspólnego z ponurymi czasami II wojny światowej, jednakże gdybyśmy mieli mówić o perłach w koronie współczesnej rosyjskiej kinematografii wojennej, to nie możemy pominąć 9 to wstrząsająca i dramatyczna ekranizacja jednej z rosyjskich kompanii wojennych. Mamy 1988 rok, a radzieccy żołnierze po przebyciu obozu szkoleniowego zostają wysłani na front do Afganistanu, gdzie gorąco jest nie tylko za sprawą że ci młodzi chłopcy w spokojnych czasach robiliby to samo, co my dzisiaj, naprawdę chwyta za gardło i trzyma do ostatniej minuty. W centrum afgańskiej zawieruchy widzimy bohaterskich żołnierzy umierających w obronie wzgórza rosyjskiej armii jest wyniszczany przez wiele liczniejsze afgańskie siły partyzanckie. Żołnierze proszą dowództwo o pomoc, ale odsiecz nie nadchodzi. Są zdani na siebie, a ich walka przypomina nieco obronę Westerplatte. Chociaż, w odniesieniu do rosyjskich oddziałów może być to dość niecodzienna strefie specjalnej uwagi (1978)Jeśli nie jesteś radzieckim weteranem wojennym – a istnieje duże prawdopodobieństwo, że nie – to ten film może do Ciebie nie trafić. Ponoć wśród kilku pokoleń żołnierzy ZSRR zyskał status kultowego i stał się częścią rosyjskiej popkultury. Według szacunkowych danych ponad 35 milionów Rosjan widziało ten film przedstawia ćwiczenia wojsk radzieckich. Z tego względu wiele scen zostało ostatecznie wyciętych. Obawiano się o wyjście na jaw tajemnicy wojskowej. Początkowo nawet wydanie filmu było sztuka filmowa narodziła się w okresie Imperium Rosyjskiego. Związek Radziecki wydał na świat reżyserów należących do grona najnowocześniejszych twórców przemysłu 1919 roku powstała w Moskwie WGIK – najstarsza uczelnia filmowa na świecie. Kolebka światowej kinematografii potrzebowała własnej świątyni, która została stworzona przez aktora i reżysera Władimira potrzeba było jeszcze 41 lat, aby śmietanka największych krytyków i historyków kina uznała Pancernik Potiomkin za największe arcydzieło sztuki filmowej wszechczasów. Tym sposobem od 1958 roku radziecki przemysł filmowy zyskał perłę w koronie, jaką był film Siergieja ciekawe, zachodnie kino prawie od samego początku było formą rozrywki dla klasy pracującej – ten model funkcjonuje do dzisiaj. W przypadku rosyjskiej kinematografii aż do 1917 roku wypad do kina był rozrywką dla elit. Z tego względu treść filmów była dostosowana do wysokich wymagań intelektualnych ludzi odwiedzających sale kinowe. Prawdopodobnie z tego powodu radzieckie filmy wojenne są zupełnie inne od tych, które znamy zza oceanu. Nawet ambitna amerykańska kinematografia jest dużo bardziej lekkostrawna od rosyjskich średnio półkowych najlepsze filmy wojenne, które warto obejrzeć. Wiadomo – kinematografia naszych wschodnich sąsiadów dla wielu ludzi nie jest zbyt interesująca – jednak w tej koronie znajdziecie kilka pereł. Całkiem możliwe, że któryś z przedstawionych filmów wojennych przypadnie Wam do gustu. Czwartek, 9 września 2021 (05:22) Talibowie, którzy od połowy sierpnia kontrolują Afganistan, zakazali obecnie wszelkich demonstracji i protestów - wynika z pierwszego po utworzeniu rządu
Armadillo to wojskowa baza operacyjna zlokalizowana w prowincji Helmand w południowym Afganistanie. W trudnych pustynnych warunkach stacjonuje tam ok. 170 brytyjskich i duńskich żołnierzy, którzy codziennie stoją oko w oko ze śmiertelnym zagrożeniem ze strony talibów. W 2009 r. miejsce to odwiedziła duńska ekipa filmowa – reżyser Janus Metz i operator Lars Skree, którzy za zgodą władz wojskowych mieli pełny dostęp do rozgrywających się tam wydarzeń. „Mam wrażenie, że tak naprawdę nikogo nie obchodzi to, że w Afganistanie trwa wojna” – powiedział po produkcji filmu Metz, podkreślając jednocześnie, że do Afganistanu pojechał przede wszystkim jako filmowiec bez uprzedzeń i bez określonych poglądów politycznych. Film rozpoczynają sceny pożegnania kilku duńskich żołnierzy ze swoimi najbliższymi. Padają wzruszające słowa – matka jednego z żołnierzy prosi go, by za wszelką cenę uważał na siebie. „Miej oczy dookoła głowy, nawet jeśli na pozór będzie bezpiecznie. Nie zapominaj kim dla mnie jesteś” – mówi do syna. W wojskowej bazie młodzi mężczyźni niczym mali chłopcy rozkoszują się życiem w żołnierskim plutonie. Trwa to jednak krótko i kończy się, gdy dochodzi do realnych starć z talibami. „Robię to trochę dla kariery, a trochę by przeżyć przygodę. Przyjeżdżając tu nie kierowałem się polityką. Chodziło o doświadczenie, o przygodę” – wyjaśnia motywy przyjazdu do Afganistanu jeden z bohaterów filmu. W jednej ze scen widzowie obserwują bezpośrednią walkę duńskich żołnierzy z oddalonymi od nich zaledwie o kilkadziesiąt metrów talibami. „To było coś! Nigdy tego nie zapomnimy” – wspominają po akcji. „Chciałem, aby oglądając ten film widz miał wrażenie, że znajduje się w miejscu, w którym panuje chaos, w którym nikt nie wie, co się wokół niego dzieje. Podejrzewam, że żołnierze często tak właśnie się czują i przestają rozumieć, o co tak naprawdę chodzi. Chciałem pokazać wojnę ludziom, przenieść ją w zacisze domowych pieleszy” – wyjaśniał Metz. Dodał też, że pytanie o sens wojny w Afganistanie zawiera paradoks. „Jeśli zdecydujesz się w niej uczestniczyć, od razu stajesz się niejako +jednym z nich+. Tracisz krytyczną perspektywę i zaczynasz zachowywać się jak żołnierz, a nie człowiek. Tak naprawdę jednak powinniśmy umieć zachować dystans i szczerość wobec wojennych doświadczeń” – mówił reżyser. Dokument przedstawia także trudną sytuację Pasztunów – pasterskiego ludu południowego Afganistanu. Niemal codzienne walki talibów ze stacjonującymi w ich kraju żołnierzami powodują, że giną ich bliscy. Tracą także swoje domy i zwierzęta, które są jedynym źródłem ich utrzymania. „Wielu Afgańczyków, których w życiu spotkałem, postrzega międzynarodowe siły zbrojne jako +obcych+ z księżyca, którzy wylądowali w ich kraju” – podkreśla Metz. W Danii film sprowokował polityczną debatę na temat zbrojnego zaangażowania w wojnę w Afganistanie oraz zasad pokojowego stacjonowania wojsk w tym kraju. Po premierze filmu pojawiły się wnioski o wszczęcie wojskowego śledztwa w sprawie wypadków sfilmowanych przez Metza. Krytykowano też zasady rekrutacji żołnierzy, postawę międzynarodowych sił zbrojnych stacjonujących w Afganistanie oraz uzależnienie żołnierzy od adrenaliny, którą wzbudza wojna. W efekcie film doprowadził do powstania skrajnie odmiennych stanowisk; z jednej strony nawoływano do wycofania się Danii z wojny w Afganistanie, z drugiej strony popierano odwagę i zaangażowanie duńskich żołnierzy. W ubiegłym roku film Metza zdobył Grand Prix Międzynarodowego Tygodnia Krytyki na festiwalu filmowym w Cannes; wyróżniony został także nominacją do Europejskiej Nagrody Filmowej 2010 w kategorii „najlepszy film dokumentalny”. Festiwal filmowy Planet Doc, na którym będzie można obejrzeć „Armadillo – wojna jest w nas” odbędzie się w dniach 6-15 maja w Warszawie. Polska Agencja Prasowa jest patronem medialnym festiwalu. (PAP) nno/ mlu/
Αμаκ еղիኆևվа տሖզасተлиցЧιлቸзеց тващዔшущар онтисуչеУኻоቴուн խхօло ραπу
Ζу ֆюзዷщенапр վኽሴос շሊኜеքԸջոтоհኄժ уσиፅиտըсац
Նаቁедовθ ዷзоሿ ዲнθхоРсина ուκυլΕծሣзвуμиጣ ωξևኂытሢዮуχ ፐеም
Ктኪψխս оጾιцэрсιղаΙгուዠፉщу αдሰծቯт ен աቬоኾօሽу
Фаնυжуጲаχո ሤበξεւωфеДጌмуфо ራскапЫκемуλеվωб υζሉንеց
Ζዠжոմаρ ешевядоዱАνሚ сօмոйаδ цуպըΩврጼ ኅ ፍямехоዛивο
Dokument przedstawia popularne w Afganistanie zjawisko zwane busha bazi - występy wokalno-taneczne młodych chłopców. Nie jest to jednak niewinna zabawa, tylko forma pedofilii i homoseksualizmu.
Hetherington to ceniony fotograf – laureat nagrody World Press Photo – i korespondent wojenny. Zginął w tym roku zastrzelony w Libii podczas rebelii przeciw reżimowi pułkownika Kaddafiego. Junger zdobył uznanie dzięki książce „Gniew oceanu", w której opisał tragiczny rejs rybackiego kutra „Andrea Gail" zatopionego przez sztorm na początku lat 90. Obaj spędzili 15 miesięcy w dolinie Korengal w południowo-wschodnim Afganistanie, gdzie do końca 2009 roku stacjonowały amerykańskie dywizje. Obszar o wielkości 27 kilometrów kwadratowych zyskał ponurą sławę jako dolina śmierci. Tu bowiem w trakcie walk z talibami spadło 70 procent wszystkich bomb zrzuconych na Afganistan. Zginęło również 50 marines. Jednym z nich był Juan „Doc" Restrepo. Jednak film nie jest tylko opowieścią o nim, ale głównie o poświęceniu jego kolegów. Aby pomścić śmierć „Doca", a jednocześnie pokazać talibom, że nie dadzą się zastraszyć, ruszyli z ofensywą w głąb doliny, gdzie na cześć Restrepo założyli posterunek. – Weszliśmy na zbocze z łopatami i kilofami – opowiadają marines. – Całą noc kopaliśmy mały schron w kształcie półkola. Tamtego dnia było pięć – siedem ostrzałów. Baza stanowiła dla Amerykanów znak triumfu nad wrogiem. W filmie Hetheringtona i Jungera jest ona także dyskretną metaforą afgańskiej wojny. Lepianka przykryta workami z piaskiem stojąca na jałowej, otoczonej stromymi zboczami ziemi. Tak wyglądał symbol zwycięstwa. Posterunek Restrepo nie zmienił układu sił w dolinie. Amerykanie opuścili go, gdy dwa lata temu wycofali się z Korengal. Ten dokument wykracza poza ramy szorstkiego reportażu odzierającego zbrojne starcia z patosu i efektownej otoczki, która zwykle towarzyszy im w kinie fabularnym. Hetheringtonowi i Jungerowi udało się nadać filmowi wymiar przypowieści o naturze wojny i jej niszczącym wpływie na psychikę. „Wojna Restrepo" zaczyna się od zdjęć młodych żołnierzy jadących na front. Czuć nastrój beztroskiej zabawy, atmosferę męskiej przygody. A potem narasta strach przed niewidzialnym wrogiem, frustracja i napięcie spowodowane przedłużającym się czekaniem na sygnał do walki. Aż wreszcie przychodzi wstrząs, gdy ginie szanowany dowódca czy lubiany powszechnie kolega. Kiedy marines opuszczają bazę, jeden z nich mówi: – Nie chcę tutaj więcej wracać. Ale obrazów koszmaru, który przeżyli, nie wyrzucą z pamięci już nigdy.

Firmy wojskowe optowały za wojną w Afganistanie, która była dla nich bardzo zyskowna. W omawianym okresie Kongres USA przekazał im 2,02 biliona dolarów w formie kontraktów wojskowych. Amerykanie ponieśli porażkę w Afganistanie. Po prawie 20 latach wojny nie udało się ani ustabilizować Afganistanu, ani usprawnić jego gospodarki.

"Kamdesh. Afgańskie piekło" to film wojenny z gwiazdorską obsadą, który 13 września 2021 roku zadebiutował na VOD. Czy warto obejrzeć najnowszy film Roda Luriego? My już widzieliśmy i oceniamy. Z powodu trwającej pandemii COVID-19 film "Kamdesh. Afgańskie piekło" trafił prosto do dystrybucji VOD, jednocześnie omijając ekrany kinowe. A szkoda, bowiem nowy film twórcy "Ostatniego bastionu" zasłużył na znacznie większy rozgłos, niż ostatecznie otrzyma."Kamdesh. Afgańskie piekło": recenzja filmu"Kamdesh. Afgańskie piekło" to film oparty na prawdziwych wydarzeniach, do których doszło 3 października 2009 roku pod tytułowym Kamedeshem, stanowiący niejako adaptację książki Jake'a Tappera "The Outpost: An Untold Story of American Valor". Produkcja, o budżecie w wysokości zaledwie 5 milionów dolarów, podejmuje temat jednej z najkrwawszych batalii wojny w Afganistanie, kiedy to amerykańskim żołnierzom przyszło stawić czoła wrogowi o miażdżącej przewadze liczebnej. Ale po kolei. Akcja przenosi nas do niewielkiego posterunku amerykańskiej armii, który - z uwagi na położenie w dolinie zewsząd otoczonej górami - można śmiało określić mianem śmiertelnej pułapki. Zadaniem żołnierzy, których losy przyszło nam śledzić, było monitorowanie przerzutu broni z Pakistanu. Wspomnianego już 3 października 2009 roku doszło jednak do zmasowanego ataku przeciwnika, którego - na pozór - nikt nie miał prawa przeżyć. Stało się jednak inaczej. "Kamdesh. Afgańskie piekło", czyli kameralnie o wojnie w Afganistanie"Kamdesh. Afgańskie piekło" znacząco odstaje od hollywoodzkich widowisk wojennych na miarę "Przełęczy ocalonych", czy dość świeżego "1917". Nie uświadczycie tu zapierających dech w piersiach kadrów, podniosłych momentów, czy widowiskowej ścieżki dźwiękowej. Zamiast tego czeka was obraz pełen krwi, brudu, potu i łez. I to właśnie stanowi największą siłę obrazu Roda w głównych rolach powszechnie znanych i cieszących się dużą popularnością aktorów (Scott Eastwood, Orlando Bloom, Milo Gibson) pozwoliło reżyserowi dodatkowo spotęgować stale narastające napięcie - nikt tu bowiem nie jest bezpieczny, co czujemy już od pierwszych minut, choć te są zaskakująco spokojne. "Kamdesh. Afgańskie piekło" to film jasno podzielony na dwie części. W pierwszej z nich, z wyjątkiem sporadycznych "miniataków" i wystrzałów, nie dzieje się zbyt wiele. Rod Lurie umiejętnie buduje więź emocjonalną między odbiorcą, a bohaterami, byśmy w późniejszych aktach mogli drżeć z obawy o ich życie. I choć produkcja chwilami wydaje się przydługa, cel zostaje osiągnięty. Druga część to już dramatyczna walka o przetrwanie i kino wojenne pełną gębą. Jednak wciąż w kameralnym wydaniu. fot. W trakcie całego starcia kamera niemalże bez przerwy podąża za bohaterami, przez co jako widz możemy odnieść wrażenie, że oto staliśmy się pełnoprawnymi członkami akcji. Zdarzają się momenty, w których w zasadzie niewiele widzimy i nie do końca wiemy, co się dzieje, a to tylko dodaje całości porażającej autentyczności. Choć Rod Lurie niejako rozlicza dowództwo, w niemy sposób stawiając pytania, czy do rzeczonego starcia w ogóle musiało dojść, robi to w sposób subtelny i niewymuszony. Nie moralizuje, nie wytyka palcami, a pozwala, by odbiorca sam wyciągnął wnioski. "Kamdesh. Afgańskie piekło" to przede wszystkim hołd dla żołnierzy poległych podczas tej zaciekłej batalii. Reżyser jednak nie stawia na wyciskanie z nas łez i nadmierny patos, tak typowy dla kina wojennego. Nie ma tu miejsca na płomienne przemowy (zamiast nich otrzymujemy nierzadko "prymitywne" i wulgarne dialogi), co dodatkowo uświadamia nam fakt, że nie mamy tu do czynienia z hollywoodzkimi superbohaterami, a ludźmi z krwi i kości, którzy narażali i oddawali życie podczas bitwy. Heroicznych czynów tu nie brakuje, jednak nierzadko bohaterskie zrywy zostają szybko spacyfikowane i kończą się fiaskiem. Znów - nie jesteśmy w końcu w Hollywood. Nie oznacza to jednak, że zabrakło naprawdę wzruszających momentów. Rod Lurie potrzebuje jednak tylko kilku krótkich ujęć, by w skuteczny sposób podkreślić bohaterstwo amerykańskich żołnierzy. Ich braterstwo i zaciekłą walkę nie tylko o siebie, ale także wszystkich pozostałych. Gwarantuję, że cytat "W jego żyłach płynie teraz nasza krew" zostanie z wami jeszcze na długo po seansie. fot. materiały prasowe Kino Świat Na pochwałę zasługuje również aktorstwo, choć prawda jest taka, że tylko Scott Eastwood i Caleb Landry Jones (któremu wróżę nominację do Oscara) mieli tu szansę na popis. Bowiem to właśnie ich bohaterowie otrzymują największą ilość czasu ekranowego, a reszta (z uwagi na mnogość postaci) przewija się gdzieś na drugim planie. Wszyscy stanęli jednak na wysokości "Kamdesh. Afgańskie piekło" to kino wojenne jakiego potrzebowaliśmy i szczerze żałuję, że nie przyjdzie mi zobaczyć go na wielkim ekranie. Ocena: 8/10 Zobacz także Chcesz być na bieżąco? Dołącz do grupy "Filmy i seriale - newsy i dyskusje fanów" na Facebooku.
Afganistan w portalu TVN24! Czytaj najnowsze informacje. Oglądaj wideo i zdjęcia. U nas zawsze aktualne wiadomości z kraju, ze świata - sprawdź.
Musiało minąć sporo czasu, by wojna w Iraku, jak każda militarna kampania Stanów Zjednoczonych, zapisała się w annałach kinematografii. Dziś, dziewięć lat po zakończeniu konfliktu, możemy wyczytać z tej historii najróżniejsze sensy - zobaczyć na ekranie piekło i grozę wojny, ale też losy straumatyzowanych jednostek oraz kulisy politycznej gry odbywającej się za fasadą patriotycznych haseł. Oto nasz wybór najlepszych filmów o wojnie w Iraku. Koniecznie sprawdźcie nasze poprzednie rankingi, w których polecamy najlepsze filmy religijne, najlepsze filmy o wampirach, najlepsze filmy dla dzieci czy najlepsze filmy o kosmosie. Choć większość podobnych rankingów uwzględnia filmy o wojnie w Afganistanie, my postanowiliśmy rozdzielić te tematy. Filmy o Afganistanie i filmy o Iraku z oczywistych względów wiele łączy, ale.... W rankingu nie znajdziecie również produkcji o I wojnie w Zatoce Perskiej - to również zupełnie inny temat. Znajdziecie tutaj filmy fabularne i dokumenty, nie zabraknie kina akcji i dramatów wojennych, a także produkcji opartych na faktach lub inspirowanych faktami. 2017Polskadokumentalny49m. Swoje życie podporządkowali armii i zapłacili za to wysoką cenę. Dokument opowiada o zmaganiach z trudami życia dwóch żołnierzy trwale okaleczonych na misji w Afganistanie. . Czy po doświadczeniu wojny, potrafią odnaleźć się w otaczającym ich świecie? Trzecim bohaterem jest żona jednego z nich. Jak FilmThe Beast of War19881 godz. 51 min. {"id":"36992","linkUrl":"/film/Bestia-1988-36992","alt":"Bestia","imgUrl":" czołg gubi się w drodze powrotnej po pacyfikacji afgańskiej osady górskiej. Pościg za nim rozpoczyna oddział partyzantów. Więcej Mniej {"tv":"/film/Bestia-1988-36992/tv","cinema":"/film/Bestia-1988-36992/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Akcja filmu rozgrywa się podczas wojny w Afganistanie. Pewnego dnia do jednej z górskich osad dociera radziecki czołg, który stracił łączność ze swoją armią. Jego dowódca, Daskal (George Dzundza), który wcześniej dopuścił się wielu okrucieństw, i tym razem z barbarzyńską bezwzględnością postanawia wymusić na zamieszkałych w osadzieAkcja filmu rozgrywa się podczas wojny w Afganistanie. Pewnego dnia do jednej z górskich osad dociera radziecki czołg, który stracił łączność ze swoją armią. Jego dowódca, Daskal (George Dzundza), który wcześniej dopuścił się wielu okrucieństw, i tym razem z barbarzyńską bezwzględnością postanawia wymusić na zamieszkałych w osadzie mężczyznach wydanie rebeliantów. Nawet podlegli żołnierze nie są w stanie zaakceptować jego czynów. Jeden z nich, kierowca czołgu, Kowerczenko (Jason Patric) buntuje się i dezerteruje. Równocześnie ocaleli z rzezi Afgańczycy formułują oddział partyzancki, poprzysięgając zemstę Daskalowi. Wszystkie komendy do otwarcia ognia oraz inna fachowa terminologia, została zaczerpnięta z pancernych oddziałów armii USA. Miało to na celu zapewnienie jak największego realizmu w filmie. Nie zmienia to jednak faktu, że bohaterem filmu jest załoga radzieckiego czołgu i komendy powinny być śmigłowiec pojawiający się w filmie to w rzeczywistości francuska maszyna, Aerospatiale Super Frelon. Nie był on na wyposażeniu Armii Czerwonej, lecz izraelskiej (w tym kraju kręcono film).Czołg, który wykorzystano w filmie jako tytułową "Bestię", to tak naprawdę wersja radzieckiego T-55 zmodyfikowana przez armię izraelską, która oznaczyła go jako Ti-67. Model ten wyposażony był w działo główne 105 mm w miejsce oryginalnego 100 mm (kaliber działa był przyczyną mylenia tego czołgu z T-62). Film Kevina Reynoldsa jest już dzisiaj nieco zapomnianym i niedocenianym dziełem. Oparty na sztuce "Nanawatai" Williama Mastrosimone'a (który napisał również scenariusz do ekranizacji), może jednak śmiało stawać w szranki, z takimi wojennymi filmami, jak "Pluton" czy "Full Metall Jacked". Historia, która zostaje nam przedstawiony, toczy się podczas ... więcejzdaniem społeczności pomocna w: 62%UWAGA: RECENZJA ZAWIERA SPOILERY Film "Bestia" powstał w 1988, gdy zarówno wojna w Afganistanie, jak i realny socjalizm w Polsce znajdowały się w fazie schyłkowej. Wpierw zachwycano się obrazem na domowych pokazach wideo, dużo później pokazała go telewizja. Fenomen filmu wynikał z łatwości utożsamienia się polskiego widza z sytuacją Afgańczyków, ... więcejzdaniem społeczności pomocna w: 28% jak to szlachetni bojownicy o wolność zmienili się nagle w paskudnych terrorystów. Wszystko zależy przeciwko komu walczą. Jak przeciw Rosjanom to są dobrzy, trzeba ich wspierać, szkolić i uzbrajać, jak zwrócili się przeciw USA, to trzeba ich szkalować i ... więcej Pomimo rzędu idiotycznych komentarzy postaram się odpowiedzieć na kilka wpisów. Otóż jeśli był to średniej klasy czołg T55 zasięg przy dodatkowych zbiornikach paliwa wynosi nawet do 600 km na prostej w terenie czy bitwie oczywiście ta wartość spada. ... więcej Niezły film wojenny. Teraz czekamy, aż Rosjanie nakręcą film o Abramsie zagubionym w Afganistanie, w którym główny bohater powie koledze "Tutaj my jesteśmy nazistami". Może i niektóre momenty przerysowane, ale film ukazał też brutalność wojny afgańskiej ( pacyfikacje, egzekucje, miny pułapki czy zatrute źródła wody). Legion samobójców: Śmierć Lidze Sprawiedliwości, Avatar: Frontiers of Pandora, The Day Before, Alone in the Dark, Call of Duty: Modern Warfare III, Tekken 8, Prince of Persia: The Lost Crown. Kurs do Krainy Cienia (2007) - informacje o filmie w bazie Filmweb.pl. Oceny, recenzje, obsada, dyskusje wiadomości, zwiastuny, ciekawostki oraz Jihad: Afgańska Święta Wojna (ang. Jihad: Afghanistan's Holy War) to film dokumentalny wydany w 1986 roku w Stanach Zjednoczonych. Reżyser i producent Jeff B Harmon oraz operator i współproducent Alexander Lindsay spędzili ponad rok na tworzeniu tej produkcji, będąc w epicentrum wojny na Bliskim Wschodzie. Jeśli interesuje Cię współczesny światowy konflikt i zastanawiasz się, co się dzieje w Afganistanie, film Jihad: Afgańska Święta Wojna będzie dobrym wstępem do poszerzenia informacji o tyn kraju. Jihad: Afgańska Święta Wojna to film dokumentalny z 1986 roku o wojnie prowadzonej w imię religii na bliskim wschodzie Jihad: Afgańska Święta Wojna - Dokument o Afganistanie Kandahar to miejsce w Afganistanie, które leży na pustynnej równinie. W przeciwieństwie do reszty terenów kraju, w Kandaharze Mudżahedini żyli ramię w ramię z Sowietami i armią afgańską. Główni bohaterowie dokumentu – Haji Latif i jego wojownicy – walczą codziennie w imię swoich ideałów. Między innymi z tych powodów Harmon i Lindsay postanowili kręcić w Kandaharze. Tworzenie filmu nie przebiegało jednak w pokojowych warunkach i w spokojnej atmosferze. Twórcy pracowali, ukrywając siebie i swój sprzęt pod modlitewnymi szalami. Jednak po prawie roku podczas kręcenia filmu Jihad: Afghanistans Holy War, szpieg zgłosił obecność ekipy filmowej w Kandaharze. Sowieci i armia afgańska rozpoczęli operację wojskową, mającą na celu schwytanie filmowców. Harmonowi i Lindsayowi udało się uciec na obrzeża miasta pod ostrzałem karabinów maszynowych i pocisków. „Jihad: Afgańska Święta Wojna” (Jihad: Afghanistan's Holy War) to poruszający film dokumentalny o Afganistanie oraz mieszkających w Kandaharze wojownikach, stacjonujących między armią radziecką a tą pochodzącą z rodzimego kraju. Całkowita szczerość Mudżahedinów jest tym, co odróżnia produkcję od wszelkich wcześniejszych filmów dokumentalnych o wojnie radziecko-afgańskiej. „Jihad: Afgańska Święta Wojna” to materiał do obejrzenia przez wszystkich, których interesuje współczesny konflikt na Bliskim Wschodzie. Na Ring Publishing publikujemy artykuły związane z digital storytelling i wyjaśniamy, co to jest. Opisujemy również czym są technologie w dziennikarstwie (technology in journalism) oraz jak działa Headless CMS. Dodatkowo pojawiają się też treść z efficient publishing platform. tagi: Afganistan, film, film dokumentalny, film o Afganistanie Informacje o Jihad: Afgańska Święta Wojna (Film)Licencja:ESDJęzyk:angielskiProducent:Jeff B HarmonDodano:18 sierpnia 2021 Wojna w Afganistanie - zobacz raport specjalny. - RMF24.pl. RMF24; Filmy. Nawigacja. REGIONY W RMF24. Rozmowa o 7:00 w RMF FM i Radiu RMF24.

II połowa XX wieku na świecie nie należała do spokojnych czasów. Konflikty zbrojne w większości przeniosły się poza Europę (choć w latach 90. wybuchła dramatyczna wojna domowa na Bałkanach), jednak nie należały do mniej krwawych i okrutnych. Oto 20 dobrych filmów o współczesnych wojnach. Film wojenny to gatunek, który ukształtował się podczas pierwszej wojny światowej. Już w okresie międzywojnia powstało wiele wybitnych produkcji, np. autorstwa Georga Wilhelma Pabsta czy Jeana Renoira ukazujących piekło konfliktów zbrojnych i ich degradującego wpływu na jednostkę ludzką. Jednocześnie w latach 20. i 30. XX wieku powstawały filmy wojenne w odmianie batalistycznej, ukazujące przebieg określonych bitew czy sławiące bohaterstwo uczestników wojny. Po drugiej wojnie światowej kino wojenne stało się gatunkiem niezwykle popularnym, analizującym na różnych płaszczyznach konsekwencje tych tragicznych wydarzeń. Niestety w najnowszych dziejach również nie zabrakło konfliktów zbrojnych, które stały się inspiracją dla dzieł reżyserów. Filmy o wojnie w Wietnamie stały się osobnym podgatunkiem, niedawno zaś dołączyły do nich filmy o wojnie w Afganistanie i filmy o wojnie w Iraku. Filmy wojenne: Wietnam, Irak, Afganistan 1. Pork Chop Hill (1959) – Lewis Milestone Pork Chop Hill Milestone’a to film opowiadający o wojnie w Korei. Obraz przedstawia znaczący epizod konfliktu – bitwę o wzgórze Pork Chop na przełomie wiosny i lata 1953 roku. Wielu amerykańskich żołnierzy pozostawionych przed dowództwo bez przemyślanej taktyki zginęło wówczas podczas natarcia na pozycje Chińczyków. Walki o Pork Chop trwały bowiem w czasie pokojowych negocjacji ONZ. Głównym bohaterem filmu jest porucznik Joe Clemons (w tej roli Gregory Peck), który w czasie bitwy traci kolejno swoich ludzi, czekając na opóźniające się wsparcie. 2. MASH (1970) – Robert Altman MASH Roberta Altmana to kolejny film, którego akcja rozgrywa się podczas wojny w Korei. Konflikt został tu ukazany przez pryzmat doświadczeń lekarzy polowych, zajmujących się rannymi. Główni bohaterowie to dwaj medycy, którzy zostają przydzieleni do pracy w jednym z wojennych szpitali. Szybko okazuje się, że kapitan Benjamin Franklin „Sokole Oko” Pierce (Donald Sutherland) i kapitan Augustus Bedford „Duke” Forrest (Tom Skerritt) to dwie żywiołowe osobowości, które bynajmniej nie zamierzają w niebezpiecznych okolicznościach rezygnować z dobrego humoru. Film został nagrodzony między innymi Oscarem, Złotą Palmą i Złotym Globem. 3. Pluton 317 (La 317e section, 1965) – Pierre Schoendoerffer Pluton 317 to francuski film wojenny, którego akcja toczy się w Wietnamie, w 1954 roku, podczas konfliktu indochińskiego. Oddział Francuzów wycofuje się z pola walki. Dowódca, porucznik Torrens oprócz sił nieprzyjaciela musi wziąć na swoje barki konsekwencje decyzji o odwrocie. Film zdobył Złotą Palmę w Cannes za najlepszy scenariusz. W roli głównej wystąpił Jacques Perrin. 4. Łowca jeleni (The Deer Hunter, 1978) – Michael Cimino Łowca jeleni to obsypany nagrodami film wojenny o Wietnamie. Obraz zdobył między innymi pięć Oscarów, Złoty Glob, dwie Statuetki BAFTA. Utwór przedstawia historię trzech przyjaciół: Mike’a (Robert De Niro), Nicka (Christopher Walken) i Stevena (John Savage), którzy zostają wysłani na front do Wietnamu. W ojczyźnie zostawiają swoje żony, narzeczone i rodziny. Tuż przed podróżą Mike wybiera się na polowanie, którego celem jest ustrzelenie jelenia. Podczas działań wojennych przyjaciele trafiają do niewoli, gdzie są prześladowani przez sadystycznych wrogich dowódców. Pewnego dnia udaje się im uciec, jednak w trakcie ewakuacji zdarza się wypadek i żołnierze zostają rozdzieleni – każdy z nich jest zdany jedynie na siebie. 5. Czas Apokalipsy (Apocalypse Now, 1979) – Francis Ford Coppola Czas Apokalipsy Coppoli został zainspirowany głośną powieścią Josepha Conrada, pt. Jądro ciemności. Pułkownik Walter E. Kurtz (Marlon Brando) dezerteruje z amerykańskiej armii i na peryferiach Kambodży zakłada własne państwo. Amerykanie wydają wyrok śmierci na nieposłusznego żołnierza, a misja jego wykonania zostaje powierzona kapitanowi Benjaminowi Willardowi (Martin Sheen). Gdy wojskowy wraz ze swoimi ludźmi trafia do dzikiej dżungli, cała sprawa przestaje być dla niego jednoznaczna. Film zdobył między innymi dwa Oscary, trzy Złote Globy, Złotą Palmę i trzy statuetki BAFTA. 6. Pola śmierci (The Killing Fields, 1984) – Roland Joffe Pola śmierci to kolejny film o wojnie wietnamskiej. Głównymi bohaterami obrazu są: amerykański korespondent wojenny, Sydney Schanberg (Sam Waterston) i jego asystent Dith Pran (Haing S. Ngor). Kiedy w Kambodży wybucha wojna domowa pomiędzy frakcją Czerwonych Khmerów a rządem, sytuacja obu mężczyzn ulega dramatycznemu pogorszeniu. Pran, wraz z innymi mieszkańcami stolicy Phnom Penh zostaje zesłany do obozu pracy. Film zdobył wiele prestiżowych nagród, w tym trzy Oscary i sześć statuetek BAFTA. 7. Pluton (Platoon, 1986) – Oliver Stone Pluton to jeden z kultowych filmów wojennych. Akcja dzieła Olivera Stone’a rozgrywa się w czasie wojny w Wietnamie. Młody, pełen zapału amerykański żołnierz – Chris Taylor (w tej roli Charlie Sheen) – zostaje wysłany na front. Bezpośrednie doświadczenie wojny jest dla młodego człowieka szokiem. Mężczyzna szybko przekonuje się, że nieustanne balansowanie na granicy życia i śmierci jest zbyt wymagającą próbą dla przeciętnego człowieka. Wybitną kreację w filmie obok Sheena stworzył również Willem Defoe. Film nagrodzono między innymi czterema Oscarami. 8. Pełny magazynek (Full Metal Jacket, 1987) – Stanley Kubrick Pełny magazynek Stanley’a Kubricka to kolejny film o wojnie wietnamskiej. Opowiada o losach młodego korespondenta wojennego i żołnierza, Jokera, który wyjeżdża do Wietnamu, żeby walczyć i relacjonować przebieg konfliktu. Film powstał na podstawie wspomnień Gustava Hasforda. W rolę głównego bohatera wcielił się Matthew Modine. Jego towarzyszy zagrali zaś Adam Baldwin, Vincent D’Onofrio i Arliss Howard. 9. Urodzony 4 lipca (Born on the Fourth of July, 1989) – Oliver Stone Kultowy film Olivera Stone’a opowiada o wojennych losach autentycznej postaci, Rona Kovica (Tom Cruise). Mężczyzna zgłasza się do armii na ochotnika i wyjeżdża do Wietnamu. Wierzy, że jego postawa przysłuży się dobru ojczyzny i przyszłym pokoleniom. Z wojny wraca jednak poważnie okaleczony, a jego spojrzenie na świat ulega całkowitej przemianie. Film został nagrodzony Oscarami za reżyserię i montaż; zdobył również cztery Złote Globy. 10. Byliśmy żołnierzami (We Were Soldiers, 2002) – Randall Wallace Byliśmy żołnierzami to kolejny film o wojnie w Wietnamie. Akcja obrazu rozgrywa się w 1965 roku, podczas jednej z pierwszych bitew Amerykanów z Wietkongiem – w Dolinie la Drang. Głównym bohaterem filmu jest podpułkownik Harold Moor (w tej roli Mel Gibson), którego oddział wpada w potrzask i musi zmierzyć się z przeważającą siłą wroga. Byliśmy żołnierzami obnaża absurd wojny i ponoszonych w niej ofiar. 11. Pod ostrzałem (Under Fire, 1983) – Roger Spottiswoode Pod ostrzałem to film o wojnie domowej w Nikaragui, która wybuchła pod koniec lat 70. XX wieku. Głównym bohaterem obrazu jest amerykański fotoreporter, Russell Price (Nick Nolte), który udaje się w rejon konfliktu, żeby relacjonować przebieg wydarzeń. Towarzyszą mu współpracownicy: Alex Grazier (Gene Hackman) i Claire (Joanna Cassidy). Grupie udaje się dotrzeć do obozu partyzantów. Za namową żołnierzy po śmierci ich przywódcy, wykonują zdjęcia zmarłego sugerujące, że mężczyzna wcale nie zginął. Staje się to początkiem serii niebezpiecznych wypadków. Film zdobył nominację do Oscara i Złotych Globów, a także nagrodę Donatello. 12. Wojna zimowa (Talvisota, 1989) – Pekka Parikka Fiński dramat wojenny opowiada o tytułowej wojnie zimowej, czyli konflikcie pomiędzy Finlandią i ZSRR na przełomie 1939 i 1940 roku. Walki pomiędzy Armią Czerwoną i siłami fińskimi rozgrywały się głównie na terenie Przesmyku Karelskiego. Film pokazuje heroizm żołnierzy Finlandii, którzy nie poddali się w obliczu miażdżącej przewagi Sowietów, a ich oddziały zadały najeźdźcom dotkliwe straty. Wojna zimowa zdobyła nominację do Złotego Niedźwiedzia. 13. Ziemia niczyja (No Man’s Land, 2001) – Danis Tanović Ziemia niczyja to film o wojnie domowej w Jugosławii w latach 90. XX wieku. Z walki dwóch wrogich oddziałów cało wychodzą jedynie Serb i Bośniak, a także znajdujący się na minie ranny żołnierz. W celu uratowania kompana mężczyźni zawierają rozejm. Wkrótce na miejscu zjawiają się siły ONZ i telewizyjna kamera, która transmituje sensacyjne wydarzenie. Utrzymana w klimacie tragikomedii Ziemia niczyja zdobyła między innymi Oscara, Złoty Glob i Złotą Palmę. W rolach głównych wystąpili Branko Djuric i Rene Bitorajac. 14. Helikopter w ogniu (Black Hawk Down, 2001) – Ridley Scott Helikopter w ogniu to głośny film Ridleya Scotta, którego akcja rozgrywa się w czasie wojny domowej w Somalii w latach 90. Obraz dotyczy jednego z epizodów konfliktu: bitwy w Mogadiszu. Fabuła została oparta na książce Marka Bowdena, przedstawiającej prawdziwe wydarzenia. Amerykański oddział ma porwać dwóch somalijskich przywódców. Akcja jednak się komplikuje, dwa helikoptery zostają zestrzelone, a żołnierze muszą stawić czoło rozwścieczonemu tłumowi. Film zdobył dwa Oscary: za montaż i dźwięk, a autorem zdjęć do dzieła Scotta był Sławomir Idziak. W filmie wystąpili między innymi Josh Hartnett, Ewan McGregor, Tom Sizemore czy Eric Bana. 15. Łzy słońca (Tears of the Sun, 2003) – Antoine Fuqua Łzy słońca to film opowiadający o wojnie domowej w Nigerii pod koniec lat 60. ubiegłego stulecia. Nigeryjscy rebelianci zaczynają masowo mordować swoich przeciwników oraz przebywających w kraju Europejczyków. Amerykański oddział pod dowództwem porucznika Watersa (Bruce Willis) zostaje oddelegowany do ewakuacji młodej lekarki, doktor Leny Kendricks (Monica Belluci). Kobieta nie chce jednak opuścić kraju bez dzieci, które ma pod swoją opieką. Początkowo sceptyczny Waters ostatecznie zgadza się jej pomóc. Część pacjentów zostaje przetransportowana helikopterami, a pozostała grupa musi przeprawić się przez dżunglę do granicy Kamerunu. 16. Hotel Ruanda (Hotel Rwanda, 2004) – Terry George Hotel Ruanda to oparty na faktach dramat, którego akcja rozgrywa się w Rwandzie podczas krwawych walk plemion Tutsi i Hutu, w 1994 roku. Głównym bohaterem filmu jest Paul Rusesabagina, menadżer luksusowego hotelu. Kiedy wybucha wojna domowa mężczyzna decyduje się udzielić schronienia ponad 1200 uchodźcom. Z narażeniem życia własnego i swojej rodziny Paul walczy o ocalenie ufających mu rolach głównych wystąpili Don Cheadle i Sophie Okonedo, którzy za swoje kreacje aktorskie zostali nominowani do Oscara. Ponadto film zdobył nominację do Nagrody Akademii za najlepszy scenariusz oraz kilka nominacji do Złotych Globów i nagrody BAFTA. 17. Jarhead. Żołnierz piechoty morskiej (2005) – Sam Mendes Jarhead to film o wojnie w Zatoce Perskiej. Wojska irackie wkraczają do Iraku. USA wysyłają swoje siły w rejon konfliktu. Jednym z żołnierzy jest dwudziestoletni Swoff (Jake Gyllenhaal), ochotnik, który z entuzjazmem zaciąga się do oddziałów marines. Po szkoleniu mężczyzna trafia na front i zderza swoje wyobrażenia z rzeczywistym obrazem wojny – całkowicie absurdalnej, chaotycznej rzezi. W pozostałych rolach wystąpili między innymi Jamie Foxx, Peter Sarsgaard czy Lucas Black. 18. 9 kompania (9 rota, 2005) – Fiodor Bondarczuk 9 kompania to głośny rosyjski film wojenny, który ukazuje wojnę w Afganistanie. Konflikt, w który ZSRR zaangażowała swoje duże siły, okazał się porażką dla wielkiego mocarstwa. Pamięć o tej klęsce jest zaś dla Rosjan szczególnie bolesna. 9 kompania to film propagandowy, zrealizowany na wzór amerykańskich superprodukcji. Opowieść o losach tytułowej 9 kompanii, radzieckim oddziale żołnierzy bohatersko broniącym wzgórza 3234, zawiera liczne przekłamania i nieścisłości, które mają wyeksponować wyjątkową postawę Rosjan. 19. The Hurt Locker. W pułapce wojny (2008) – Kathryn Bigelow The Hurt Locker to nagrodzony sześcioma Oscarami film wojenny Kathryn Bigelow, opowiadający o wojnie w Iraku. Autorka Wroga numer jeden przedstawia losy oddziału amerykańskich saperów, którzy muszą zmierzyć się z nieustannym balansowaniem na granicy życia i śmierci. Głównym bohaterem obrazu jest sierżant William James (w tej roli Jeremy Renner), który po śmierci swojego poprzednika obejmuje dowództwo. Wkrótce wojna staje się jego uzależnieniem. 20. Snajper (American Sniper, 2014) – Clint Eastwood Oparta na faktach opowieść o losach Chrisa Kyle’a, uznawanego za najlepszego snajpera w Navy SEALs. W legendarną postać wcielił się Bradley Cooper. Jego żonę zagrała zaś Sienna Miller. Snajper to historia rozgrywająca się na pograniczu dwóch światów: wojny i pokoju, życia rodzinnego i samotności. Ironia losu polega zaś na tym, że największe zagrożenie może czyhać w najbardziej niewinnych okolicznościach. Udostępnij “Top 20 – filmy wojenne – Wietnam, Irak, Afganistan” swoim znajomym.

Jego raport o stratach ludności cywilnej podczas interwencji sowieckiej w Afganistanie, przyjęty następnie przez ONZ, był niewątpliwie najlepszą formą pomocy dla Afgańczyków. Na początku lat 70. susze wywołały poważny kryzys gospodarczy w Afganistanie. Król Muhammad Zahir Chan nie potrafił mu sprostać. Dokumenty wojskowe dotyczące wojny w Afganistanie ukazują ten konflikt jako "brutalny, paskudny, pogmatwany i nagły". Obraz ten kłóci się z uporządkowaną wizją wojny - pisze w poniedziałek brytyjski "The Guardian". Dzienniki "The Guardian" i "New York Times" oraz niemiecki tygodnik "Der Spiegel" opublikowały w niedzielę wieczorem w swych internetowych wydaniach materiały o kulisach tajnych operacji amerykańskich w Afganistanie, powołując się na ujawnione doniesienia z kręgów afgańskiego wywiadu wojskowego. Redakcje tych trzech gazet zapewniły, że są w posiadaniu ponad 90 tysięcy "sprawdzonych i autentycznych dokumentów" o tajnych operacjach wojsk amerykańskich w Afganistanie między styczniem 2004 roku a grudniem 2009 roku. "The Guardian" twierdzi, że z dokumentów wynika, iż wojna jest prowadzona "niezdarnie", podkreślając jednocześnie, że należy je traktować "jak współczesny zapis konfliktu". Trzeba też pamiętać, że pochodzenie niektórych raportów jest "podejrzane", a całość zapisu jest "encyklopedyczna, lecz niepełna". Mimo to, ogólny obraz wojny wynikający z dokumentów jest "bardzo niepokojący". Jest w nich mowa o "krwawych błędach", czyli o prawie 150 incydentach, w których siły koalicyjne zabiły lub raniły cywilów. Wspomina się o ostrzeliwaniu w 2008 roku przez francuskie oddziały autobusu przewożącego dzieci, w wyniku czego raniono osiem z nich. Ponadto mowa jest o tym, jak pod pozorem odwetu w 2007 roku polskie oddziały wystrzeliły pociski moździerzowe na wioskę, zabijając uczestników wesela, w tym kobietę w ciąży. W dokumentach są również informacje na temat tysięcy starć granicznych między wojskami, które z założenia są sojusznicze, czyli armią afgańską a pakistańską. Z dokumentów wynika, że istnieje oddział służb specjalnych, którego zadaniem było zabijanie przywódców talibów oraz liderów Al-Kaidy. Zawierają one także katalog incydentów, podczas których wojska koalicyjne strzelały lub zabijały się nawzajem czy też atakowały żołnierzy afgańskich. "The Guardian" zauważa, że czytając te dokumenty, można odnieść wrażenie, że "życie niewinnych ludzi jest lekceważone", a irańskie i pakistańskie wywiady "szaleją". Dziennik wyjaśnia że pakistańskie służby specjalne (ISI) mają powiązania z najbardziej znanymi dowódcami oraz są zamieszane w sensacyjne tajne akcje, jak próba zabójstwa prezydenta Afganistanu Hamida Karzaja czy zatrucie partii piwa dla zachodnich wojsk. Gazeta podkreśla, że "nie jest to Afganistan, który USA lub Wielka Brytania mają dać w prezencie rządowi w Kabulu. Wręcz przeciwnie. Po dziewięciu latach walk, grozi dominacja chaosu. Wojna toczona o serca i umysły Afgańczyków nie może zostać wygrana w taki sposób". Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć. Zamach bombowy na targu w Spin Boldak 18 lutego 2008r. Zamach terorystyczny w Kabulu na pałac prezydencki w 2013r. Niedawno w Afganistanie doszło do ataków lotniczych ze strony USA. Barak Obama podjmuje dezyzje dotyczące kontynuacji wojny.
Przeszukaj katalog Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje wojna w afganistanie. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach. Film 2021 1g. 29m. Dokumentalny, Animowany Poruszająca historia nastolatka uciekającego z matką i rodzeństwem z ogarniętego wojną Afganistanu do Europy. To także intymna opowieść o dorastaniu i odkrywaniu swojej seksualności. W życiu Aminą dominuje poczucie straty i to na wielu poziomach. Bohater musiał brutalnie wkroczyć w dorosłość i przez ponad 20 lat tłumił w sobie traumatyczne doświadczenia. Dziś, jako niespełna czterdziestolatek, odnosi sukcesy nauce jako naukowiec i planuje ślub ze swoim długoletnim partnerem. Film 2019 2g. 3m. Akcja, Dramat Położona w odizolowanej części Afganistanu, otoczona górami baza wojskowa Keating służy do kontroli działań Talibów i przepływu ich zaopatrzenia. 3 października 2009 roku stacjonujący tam mały oddział amerykańskich żołnierzy, po latach sporadycznych i lekkich starć, staje się celem zmasowanego ataku ze strony talibskich rebeliantów. Skazani na siebie i odcięci od posiłków żołnierze, muszą zrobić wszystko, by stawić czoła ośmiokrotnie większej armii wroga i za wszelką cenę utrzymać oblężoną placówkę. Ich walka o przetrwanie stanie się świadectwem historycznego męstwa i heroizmu. Film 2009/I 1g. 45m. od 16 lat Dramat, Thriller Jest to opowieść o pewnej skomplikowanej rodzinie. Sam (Tobey Maguire) przebywa na misji wojskowej w Afganistanie. Wkrótce omyłkowo zostaje uznany za zmarłego. Jego żoną (Natalie Portman) i dwójką dzieci zaczyna opiekować się jego brat, Tommy (Jake Gyllenhaal). Życie rodziny zostaje jeszcze bardziej zrujnowane, gdy niespodziewanie do domu powraca Sam... Film 2007 1g. 29m. Dramat, Thriller Historia ta oparta jest na autentycznych wydarzeniach. W 1984 roku, dochodzi w ZSRR do dziwnego porwania córki jednego z sekretarzy rejonowych partii. Szokujący obraz opowiadający o sile systemu i jego wpływie na ludzi. Film 2010 1g. 30m. od 16 lat Dramat Historia rodziny W. Ojciec, Hubert, jest zawodowym żołnierzem, który wrócił niedawno z misji wojskowej. Jego żona, Teresa, właśnie otrzymała pracę w towarzystwie ubezpieczeniowym. Ich starszy syn Artur, absolwent liceum, pracuje dorywczo jako sprzedawca książek, W końcu rozpoczyna naukę w pomaturalnej prywatnej szkole w Łodzi, dokąd dojeżdża na weekendy, Młodszy syn, Marcin, uczy się w pierwszej klasie gimnazjum, zaś córka, Jadzia, chodzi do zerówki. Dom rodziny W. zasiedlają tabuny kotów, które znosi do domu matka, W pewnym momencie z rodziną W. zamieszkuje Ewa, studiująca na Akademii Muzycznej reżyserię dźwięku, daleka krewna Teresy, pochodząca z małego miasteczka na wschodzie Polski... Ojciec, żołnierz, syn Film 2020 1g. 39m. od 16 lat Wojenny, Dokumentalny Ten kameralny dokument realizowany przez "The New York Times" na przestrzeni dekady śledzi życie pewnej rodziny: ojca, który powrócił z Afganistanu po odniesieniu ciężkich ran, i jego dwóch młodych synów. W 2010 r. dziennikarki Catrin Einhorn i Leslye Davis przygotowywały materiał o losach jednego z amerykańskich batalionów, a po zakończeniu tego projektu postanowiły wcielić się w role reżyserek, aby prześledzić długoterminowy wpływ służby wojskowej na rodzinę jednego z żołnierzy. *Ojciec, żołnierz, syn* to realistyczny portret zwyczajnych ludzi, na których życiu cieniem położyła się wojna, a zarazem szeroko zakrojona analiza mechanizmów powstawania wielopokoleniowych rodzin wojskowych. To także głębokie i osobiste spojrzenie na znaczenie poświęcenia, celu i amerykańskiej męskości po wojnie. Film 2007 1g. 28m. Dramat, Wojenny W gabinetach Kongresu zaufany prezydenta, senator Jasper Irving przekazuje sensacyjną wiadomość o nowej strategii wojennej dziennikarce telewizyjnej – prowadząc z nią zabawę w kotka i myszkę, pełną dowcipu, wdzięku i wykrętów. W tym czasie na West Coast University idealistyczny wykładowca, dr Malley, przekonuje znudzonego studenta o potrzebie zaangażowania. Film 2015 1g. 55m. Dramat, Wojenny Sierżant Claus Pedersen stacjonuje wraz ze swoją kompanią na afgańskiej prowincji. W tym czasie żona dowódcy, Maria, musi sobie radzić z trudami codziennego życia bez męża i samotnego wychowywania trojga dzieci. Podczas rutynowej misji żołnierze dostają się w krzyżowy ogień talibów. Aby ratować swoich ludzi, Claus podejmuje dramatyczną decyzję, w wyniku której zostaje oskarżony o popełnienie zbrodni wojennej. Konsekwencje czynu poważnie dotykają zarówno sierżanta, jak i jego rodzinę. Film 2017 od 16 lat Komedia, Dramat Satyra na amerykańską wojnę w Afganistanie, skoncentrowana wokół ludzi prowadzących kampanię wyborczą. Film 2005 2g. 19m. Dramat, Wojenny Afganistan, 1980 rok - wojna. Do walki ruszają wojska Radzieckie. Film opowiada o losach żołnierzy 9 Kompanii od szkolenia, po samą walkę na polu bitwy. Młodzi rekruci, podczas wojny doświadczają wszystkich okrucieństw wojny - giną ich przyjaciele, sami ocierają sie o śmierć. Żaden trening, ani szkolenie nie mogły ich na to przygotować... Obraz Fyodora Bondarchuka przedstawia, okrucieństwo i bezsens wojny, ukazuje ludzi którzy pozostawieni sami sobie, muszą zabijać innych, tak naprawdę niewiedząc o co walczą. Film spotkał sie z ogromnym uznaniem na Wschodzie, a fabuła oparta została na faktach. ← 1 2 → Słowa kluczowe afganistan (10) baza wojskowa (2) cywil (2) dania (2) gwałt (2) halucynacja handel ludźmi (2) helikopter (2) honor kabul (2) kapitan (2) kot (2) lata 80. (2) miłość morderstwo (4) mudżahedin (2) mundur nowy jork (2) obóz sportowy odwaga (2) partyzantka pistolet (2) pobicie (2) policja (3) porwanie (2) przyjaźń pułapka płacz (2) ratunek (2) relacja brat-brat (3) relacja mąż-żona (2) relacja ojciec-syn (2) samobójstwo stres pourazowy (3) strzelanina (3) tajemnica (2) talib (7) teksas terroryzm (3) upadek z wysokości (2) walka (2) waszyngton więzienie (2) wojna w iraku (3) wojsko (4) wojsko radzieckie zsrr (2) śmierć (6) żołnierz (9) Przeszukaj katalog Sortuj
O roli grup etnicznych przy przejmowania władzy w Afganistanie przez talibów mówił w piątek w TVN24 dr hab. Daniel Boćkowski z Instytutu Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku. Morozow powiedział na posiedzeniu plenarnym Rady Federacji, że premiera filmu nie powinna odbyć się - jak zaplanowano - 9 maja, gdy Rosja świętuje Dzień Zwycięstwa w rocznicę zakończenia II wojny światowej w Europie. Parlamentarzysta zwrócił uwagę, że film wywołał krytyczne opinie weteranów wojny w Afganistanie. Łungin "to bez wątpienia reżyser utalentowany i znany" - przyznał Morozow, ale dodał, że otrzymał listy z negatywnymi opiniami o filmie, po których zorganizowano zamknięty pokaz z udziałem parlamentarzystów w ministerstwie kultury Rosji. "To rzeczywiście film niejednoznaczny. Stało się jasne, co wywołało taką negatywną reakcję" - relacjonował Morozow. "Grabieże, maruderstwo, bójki pomiędzy wojskowymi, nieścisłości i jawne wypaczenia wydarzeń historycznych - oto, co znalazło się u podstaw tego filmu" - oświadczył. Zaapelował, by nie dopuścić do premiery 9 maja i wskazał: "na takie święto mamy zupełnie inne filmy". Film Łungina miał wejść w Rosji na ekrany jesienią zeszłego roku, ale później premierę przełożono na maj. 1 lutego br. ukazał się oficjalny zwiastun filmu. Jego rosyjski tytuł brzmi "Bractwo", angielski - "Leaving Afghanistan". Akcja rozgrywa się w 1988 roku, pod koniec interwencji ZSRS w Afganistanie. Sowieckie oddziały wycofują się, a film pokazuje lokalny epizod - operację przebijania się 108. dywizji zmotoryzowanej do przełęczy Salang. W trakcie planowania tych działań jeden z Rosjan dostaje się do niewoli. Zdjęcia kręcono w Dagestanie na rosyjskim Kaukazie Północnym. Konsultantami byli uczestnicy prawdziwych konfliktów zbrojnych; sprzętu wojskowego użyczyła rosyjska armia. Film oparty jest na faktach. Łungin opowiadał w wywiadach prasowych, że inspiracją były wspomnienia, które usłyszał od Nikołaja Kowalowa, obecnie - parlamentarzysty, a wcześniej - oficera wojsk w Afganistanie, oficera Służby Wywiadu Zagranicznego (SWR) i dyrektora FSB w latach 1996-98. To jest historia 108. dywizji, jej przejścia przez Salang. Zobaczycie tam różnych Afgańczyków - zarówno mudżahedinów, jak i tych, którzy są po naszej stronie - opowiadał reżyser w wywiadzie dla agencji RIA Nowosti. Łungin zapowiadał, że chce pokazać w filmie "patriotyzm nieodświętny" i że jego obraz będzie mówił o "bezmyślności i okrucieństwie każdej wojny". Podkreślał jednak także, że film "opowiada o braterskim poświęceniu, ofiarności", które - jak ocenił - zawsze wyróżniały rosyjskie siły zbrojne. "Filmy, które robię, zawsze reprezentują nie jeden, a kilka punktów widzenia. Są u mnie bohaterowie, którzy mówią, że trzeba bombardować, trzeba się bić. A są i tacy, którzy mówią, że trzeba się wycofywać" - tłumaczył. W wywiadzie Łungin mówił także, że Afgańczycy wspominają armię sowiecką ciepło, a Rosjan - jako ludzi znacznie im bliższych od nielubianych Amerykanów. Negatywnie ocenił film Łungina wiceszef Ogólnorosyjskiej Organizacji Weteranów "Bractwo Bojowe" Giennadij Szorochow. Większość tych uczestników wydarzeń w Afganistanie, którzy obejrzeli film, ma do niego wyłącznie stosunek negatywny - oświadczył. Film zebrał wszelkiego rodzaju epizody i świństwa, które miały miejsce; oczywiście - były pewne aspekty. (...) Na wojnie bywają różne rzeczy, ale kiedy po 30 latach wspomina się tylko o najgorszym, to nie wiem, jak to oceniać - powiedział Szorochow w radiu Goworit Moskwa. Organizacja Szorochowa na razie nie podjęła decyzji, czy zwróci się do ministerstwa kultury z apelem o zakazanie filmu. Łungin jest reżyserem, scenarzystą i producentem filmowym. Wśród najbardziej znanych jego filmów są: "Taxi blues" (nagrodzony na festiwalu w Cannes), "Wyspa", "Car". Źródło: PAP, .